μαζί με τις ευχές για έναν εξαιρετικά ιδιαίτερο Δεκέμβρη
να κάνουμε όλοι μας μια πορεία προς τη Βηθλεέμ
με υπομονή, πίστη και αγάπη
ευχόμενοι για υγεία
Άγιος Φιλάρετος ο Ελεήμονας
Μια φορά, αληθινή φορά ζούσε ο Φιλάρετος…
Στα χρόνια των Κωνσταντίνου και Εἰρήνης τῶν Βασιλέων 780 μ.Χ. στην Παφλαγονία στη χώρα της Άμνειας, ζούσε ένας ευσεβής και ενάρετος, πλούσιος άρχοντας ο Φιλάρετος. Είχε πολλά ζώα, 12000 πρόβατα, 600 βόδια, άλογα, χωράφια, αμπελώνες, και πολλά άλλα. Είχε δούλους και υπηρέτες.
Είχε γυναίκα ευγενική και ευσεβή τη Θεοσεβώ και τρία παιδιά τον Ιωάννη, την Υπατία και την Ευανθία. Οι κόρες του ήταν οι ομορφότερες γυναίκες της χώρας, και το ίδιο καλοσυνάτες.
Ο Φιλάρετος ήταν πολύ ελεήμονας, φιλόπτωχος και φιλόξενος και καθημερινά μοίραζε στους φτωχούς. Σε όσους είχαν ανάγκη έδινε φαγητό στους πεινασμένους, ρούχα στις χήρες και τα ορφανά, φιλοξενούσε τους ξένους, και σε όλους έδινε να παίρνουν και μαζί τους. Η φήμη του είχε ακουστεί σε όλη την Ανατολή, έρχονταν κοντά του και έπαιρναν άλλος χρήματα, άλλος ζώο, άλλος ότι είχε ανάγκη.
Το αρχοντικό του ήταν μια ανεξάντλητη πηγή βοήθειας, ο δε Φιλάρετος έδινε πλούσια με ιλαρό πρόσωπο και φιλάγαθη γνώμη. Όσο έδινε ο Θεός του έδινε περισσότερα.
Ο διάβολος φθόνησε την αρετή του και ζήτησε από τον Θεό την εξουσία να τον πειράξει. «Δεν είναι θαυμαστό αν από τα πολλά που έχει ελεεί. Ας πέσει σε φτώχεια και τότε να δω την καλοσύνη του.»
Ικανοποίησε το αίτημά του ο Θεός γιατί από μόνος του δεν έχει καμιά εξουσία για να κάνει κακό. Ὁ γάρ Κύριος πτωχίζει καὶ πλουτίζει, ταπεινοῖ καὶ ἀνυψοῖ, κατὰ τὴν Γραφήν.
Έτσι δίνοντας ο Φιλάρετος τη συνηθισμένη ελεημοσύνη μοιράζοντας τα ζώα του και την άλλη περιουσία που είχε από τη μία, από την άλλη κλέφτες που έμαθαν γι αυτόν ήρθαν κι έκλεψαν ότι του έμεινε και τελικά κατάντησε σε σε τέλεια φτώχεια, δεν του έμεινε τίποτα άλλο παρά μόνο ένα ζευγάρι βόδια, ένα γαϊδούρι, μια αγελάδα με το μοσχάρι της και μερικά μελίσσια. 
Τα εργαλεία και τα χωράφια του τα άρπαξαν οι γείτονες αφού δεν είχε ζώα για να καλλιεργήσει. Έτσι τους έμεινε μόνο το αρχοντικό. Ο ίδιος δεν λυπήθηκε ούτε είπε στους άρπαγες.
Μια μέρα πήρε τα βόδια και πήγε στο χωράφι, το μοναδικό που του έμεινε. Ευχαριστημένος δούλευε και δοξολογούσε τον Θεό. Εκεί κοντά ήταν κι ένας άλλος γεωργός που δούλευε με το ζευγάρι τα βόδια του. Όμως ξαφνικά έπεσε ένα βόδι του και ψόφησε. Ο Φιλάρετος τον λυπήθηκε επειδή ήταν φτωχός και μάλιστα χρωστούσε. Ήρθε κοντά του ο γεωργός να του πει τον καημό του, να βρει παρηγοριά, άλλη βοήθεια δεν θα μπορούσε να πάρει από τον πάμφτωχιο, τώρα πια, Φιλάρετο. Ο ελεήμονας και χριστομίμητος άρχοντας τον συμπόνησε και αμέσως ξέζεψε ένα βόδι και του το χάρισε.
Ὁ γεωργός θαύμασε και του είπε: «Κύριέ μου, ξέρω πως άλλο βόδι δεν έχεις, πως θα καλλιεργήσεις το χωράφι σου;»
Εκείνος του απάντησε: «Έχω άλλο καλύτερο στο σπίτι, πάρε το να κάνεις τη δουλειά σου πριν το μάθουν οι δικοί σου και πικραθούν»
Έφυγε ο γείτονας και ο Άγιος πήρε στον ώμο τον ζυγό και το αλέτρι και πήγε με το ένα βόδι σπίτι του.
Η γυναίκα του που κατάλαβε τι έγινε άρχισε πια να γκρινιάζει. Πέντε μέρες μετά ήρθε ο γεωργός και λέει στον Φιλάρετο «Σου φέρνω το βόδι σου. Το δικό μου ψόφησε και σκέφτηκα ότι για την αμαρτία μου να αδικήσω τα παιδιά σου παίρνοντας το βόδι. Πάρε το πίσω.»
Όμως ο Φιλάρετος όχι μόνο δεν το πήρε πίσω αλλά έδωσε και το δεύτερο και τελευταίο του βόδι. «πάρε το και κάνε τη δουλειά σου. Εγώ δε θα το χρειαστω επειδή είναι να ταξιδέψω»
Έφυγε ο γεωργός με το βόδι με θαυμασμό και αγαλλίαση για την ελευθερία και την απλότητα του γείτονά του, που ούτε στη μεγάλη του φτώχεια δεν έπαψε την ελεημοσύνη.
Μετά από αυτά τα παιδιά έκλαιγαν επειδή πεινούσαν μαζί με τη μητέρα τους.
Ο πατέρας τους τους είπε να μη λυπούνται, έχει πάρα πολλά χρήματα κάπου κρυμμένα, που φτάνουν για εκατό χρόνια χωρίς να δουλεύετε. Γι αυτό πούλησε τα ζώα, ήξερε για τη φτώχεια αυτή. Τα έλεγε αυτά και δεν ήταν ψέματα. Ήταν προόραση του Αγίου.
Ένας στρατιώτης ο Μουσούλιος φτωχός είχε μόνο ένα άλογο και ένα κοντάρι. Έπρεπε να πάει στον πόλεμο κατά των Αγαρηνών. Όμως το άλογό του σκόνταψε, έπεσε και ψόφησε. Πήγε τότε στον Άγιο και του ζήτησε δανεικό το δικό του. Ο Άγιος του το έδωσε με την ευχή «έχε το όσο ζει, και ο Θεός να σε φυλάξει ακίνδυνο»
Ήρθε κι άλλος φτωχός και του ζήτησε ένα μοσχαράκι και ο Φιλάρετος χωρίς να ακούσει περισσότερα πήρε το μοσχαράκι και του το έδωσε. Η αγελάδα το έψαχνε και η γυναίκα του έλεγε «καλά, ούτε την αγελάδα λυπάσαι; Τη χώρισες από το μοσχαράκι» για να τον πείσει να μην το δώσει. Αλλά εκείνος είπε «σωστά λες γυναίκα. Δεν πρέπει να τα χωρίσω. Θα δώσω και την αγελάδα», «καλά έπαθα, αν δεν μιλούσα τώρα θα είχαμε την αγελάδα»
Έπεσε τότε λιμός στη χώρα και πήρε το γαϊδουράκι του και πήγε σε διπλανή χώρα και δανείστηκε έξι κιλά σιτάρι. Μόλις το έφερε στο σπίτι του έφτασε κι ένας φτωχός και του ζήτησε λίγο. Είπε στη γυναίκα του να του δώσει ένα κιλό.
Κι εκείνη είπε « δώσε πρώτα σε μας από ένα κιλό και μετά δώσε του» μέτρησε δυο κιλά κι έδωσε του φτωχού. Αγανακτισμένη εκείνη είπε «δώσε το μισό φορτίο» πράγματι μέτρησε άλλο ένα κιλό. Πετάχτηκε ειρωνικά και του λέει δώσε και το σακί για να το μεταφέρει. Κι από πείσμα «δώσε όλο το φορτίο» Κι εκείνος έδωσε όλο το φορτίο. Ο φτωχός που δεν είχε πως να το κουβαλήσει κοιτάχθηκε γύρω του. Η Θεοσεβώ πικαρισμένη λέει να του δώσει και το γαϊδούρι. Ο Φιλάρετος και του λέει «πάρε και το γαϊδούρι για να το κουβαλήσεις»
Το αξιόλογο είναι πως όποιος έπαιρνε βοήθεια από τον άρχοντα Φιλάρετο πρόκοβε πολύ στη ζωή του.
Τότε πια η γυναίκα του ζήτησε δανεικό ψωμί από τους γείτονες και έφαγε με τα παιδιά της. Ο δὲ Φιλάρετος πήγε σε άλλο γείτονα και έφαγε εκεί.
Ένας άρχοντας φίλος του Φιλάρετου και Κυβερνήτης της πόλης άκουσε για την έσχατη πτωχεία του φίλου του και έστειλε σαράντα κιλά σιτάρι. Πρόλαβε η γυναίκα και μοίρασε σε όλους από πέντε κιλά. Ο Άγιος το μερίδό του το μοίραζε στους φτωχούς μέχρι που τέλειωσε και πήγαινε κοντά τους όταν έτρωγαν. Του έδιναν με γογγυσμό.
Αναγκάστηκε η γυναίκα του να μεταποιήσει ένα δικό της για να του φτιάξει ανδρικό φόρεμα.
Όπως είπαμε τότε βασίλευσε η φιλόχριστη Ειρήνη, και ο γιος της Κωνσταντίνος οι οποίοι έστειλαν στρατιώτες σε κάθε πόλι και χωριό για να βρουν μια όμορφη κι ενάρετη κοπέλα για να γίνει βασίλισσα. Κάποια στιγμή έφτασαν στην Άμνεια και καθώς είδαν το αρχοντικό του Φιλάρετου μεγάλο και όμορφο είπαν στους υπηρέτες τους ότι εδώ θα μείνουν.
Οι κάτοικοι τους λέγανε να μην πάνε σ αυτό το σπίτι όπου μένει ένας φτωχός γέροντας. Οι απεσταλμένοι νομίζοντας ότι οι κάτοικοι φοβούνταν τον πλούσιο άρχοντα του σπιτιού επέμεναν στη διαταγή τους.
Ο Φιλόθεος με τη ράβδο του τους υποδέχθηκε χαρούμενος και πρόσταξε τη γυναίκα του να ετοιμάσει πλούσιο τραπέζι. Στη φυσική αντίδραση ότι δεν έχει τίποτα για να μαγειρέψει, της είπε «ετοίμασε εσύ τη φωτιά στρώσε το τραπέζι με πολυτέλεια και φαγητά θα στείλει ο Θεός όσα θέλουμε. Πράγματι έτσι έγινε και όταν όλα ετοιμάστηκαν έφτασαν οι άρχοντες της πόλης με φαγητά, κρασιά και ότι άλλο για ένα πλούσιο δείπνο για τριάντα έξι ανθρώπους.
Είδαν οι βασιλικοί απεσταλμένοι την ευπρέπεια, το πλούσιο τραπέζι, τον ιεροπρεπή και σεβάσμιο γέροντα και έμειναν πολύ ευχαριστημένοι. Καθώς έτρωγαν ήρθε ο γιος Ιωάννης και τα εγγόνια όμορφα και ευγενικά έφερναν τα φαγητά. Ρώτησαν τον γέροντα αν έχει γυναίκα. Είπε πως ναι και αυτά είναι τα παιδιά του και τα εγγόνια του.
Έμειναν έκθαμβοι από την ομορφιά, την ευγένεια και την αρετή όλων από τη γηραιά κυρία μέχρι τα εγγόνια. Τους είπαν τον λόγο της αποστολής τους και ζήτησαν να πάνε μαζί τους στη Βασιλεύουσα. Πράγματι ο Φιλάρετος με όλη την οικογένειά του παιδιά και εγγόνια συνολικά τριάντα πήγαν στα ανάκτορα.
(συνεχίζεται)
σήμερα 1 Δεκεμβρίου γιορτάζουν:
- Προφήτης Ναούμ
- Άγιος Φιλάρετος ο Ελεήμων
- Όσιος Αντώνιος ο Νέος
- Άγιος Ονήσιμος Αρχιεπίσκοπος Εφέσου
- Άγιος Ανανίας ο Πέρσης
- Άγιοι Ανανίας και Σολόχων Αρχιεπίσκοποι Εφέσου
- Ανάμνηση των εγκαινίων του ναού του Αγίου Τρύφωνα Πλησίον της αγίας Ειρήνης αρχαίας και νέας
- Άγιος Θεόκλητος Αρχιεπίσκοπος Λακεδαιμόνιας ο θαυματουργός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου