κι αν χάσαμε την άγκυρα

Αλήθεια, πως καταφέραμε να μπλέξουμε;

Όλα κυλούσαν ήρεμα στο ταξίδι μας,

οι όμορφες μέρες με γαλήνη,

ακόμη και μέσα στην καταιγίδα 

εμείς είμασταν εκεί στο τιμόνι...

Αλήθεια, τι έγινε και χάσαμε την άγκυρα;

Είχαμε δεμένη την άγκυρα 

κι ελπίζαμε πως δε θα χαθούμε, 

ούτε πως τα κύματα θα μας παρασύρουν,

κι αν μπλέξαμε και χάσαμε την άγκυρα,

έχουμε την ελπίδα μας ακλόνητη, άχρονη, αναλλοίωτη!

γιατί "η ελπίς μου ο Πατήρ" 

Μελιτίνη

σήμερα 30 Σεπτεμβρίου γιορτάζουν: 

• Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος
• Οἱ Ἁγίες Ριψιμία (ἡ Ριψίμη), Γαϊανὴ καὶ Ἄλλες 32 Παρθενομάρτυρες
• Οἱ Ἅγιοι 70 Μάρτυρες
• Οἱ Ἁγίες 2 Ὁσιομάρτυρες Γυναῖκες
• Ὁ Ἅγιος Στρατόνικος ὁ Μάρτυρας
• Ὁ Ἅγιος Μαρδόνιος ὁ Μάρτυρας
• Οἱ Ἅγιοι 1000 Μάρτυρες
• Ὁ Ὅσιος Γρηγόριος ὁ ἐν τῷ ποταμῷ Πεσόμα (Ρῶσος)
• Ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ ὁ Θαυματουργός πρῶτος Μητροπολίτης Κιέβου καὶ πάσης Ρωσίας
• Ὁ Ἅγιος Honorius (Ἄγγλος)

υπηρέτες των ονείρων μας

 

Περνάει ο καιρός κι ακόμη κάποιοι από μας να βρούμε τον προορισμό μας... Ίσως να κάναμε λίστες, ίσως και να μην κάναμε, σίγουρα θέλουμε να προχωρήσουμε στο όνειρο... με ασφαλή πυξίδα!

Ίσως δεν είναι το ταξίδι που μας τρομάζει, ίσως να είναι ο προορισμός, ή ακόμη και το όνειρο!

Ίσως πρέπει να θυμηθούμε πως ο Ουρανός έχει τα άστρα του για όλους, ίσως να πρέπει να κοιτάζουμε ψηλά, για να μην χάσουμε την Ελπίδα... το όνειρο...  

Μελιτίνη

αφιερωμένο σε όλους εμάς που υπηρετούμε το όνειρο!

σήμερα 29 Σεπτεμβρίου γιορτάζουν:

• Ὁ Ὅσιος Κυριακὸς ὁ Ἀναχωρητὴς
• Οἱ Ἅγιοι 150 οἱ Μάρτυρες
• Οἱ Ἅγιοι Τρύφων, Τρόφιμος καὶ Δορυμέδων
• Ἡ Ἁγία Πετρωνία ἡ Μάρτυς
• Ἡ Ἁγία Γουδελία (ἢ Γοβδελία)
• Οἱ Ἅγιοι Γοβδελαᾶς, Δᾴδας, Κάσδοος καὶ Κασδόα
• Ὁ Ἅγιος Μαλαχίας ὁ Νέος Ὁσιομάρτυρας
• Οἱ Ἅγιοι ἐν Στροφάσιν ἀναιρεθέντες Μάρτυρες
• Οἱ Ἅγιοι τρεῖς Νεομάρτυρες ἐν τῷ Βραχωρίῳ Ἀγρινίου († 1786)
• Ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος ὁ διὰ Χριστὸν Σαλός ἐκ Ζαντόσκ (Ρῶσος)

όταν ήταν παντού Ορθοδοξία!

     Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

 

                            The Holy Hierarch Theodore,Archbishop of Canterbury (†690)

Ο όγδοος Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι (668-690), και ένας από τους μεγάλους αγίους της Αγγλίας είναι ο Άγιος Θεόδωρος.  Έλληνας από την Ταρσό, Μοναχός με υψηλή μόρφωση ζούσε στη Ρώμη και προχώρησε γρήγορα σε όλες τις βαθμίδες των κληρικών και τελικά χειροτονήθηκε ως Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι σε ηλικία εξήντα πέντε ετών.

    Ο Άγιος Θεόδωρος έφτασε στο Κεντ το 669, σε ηλικία εβδομήντα ετών. Παρά την ηλικία του, ταξίδευε σε όλη την Αγγλία, ίδρυε εκκλησίες και χειροτονούσε Επισκόπους για για να καλύψει τις άδειες θέσεις που άφησε η πανούκλα. Δημιούργησε επίσης νέες Επισκοπές και ίδρυσε ένα σχολείο στο Canterbury όπου διδάσκονταν ελληνικά.

    Ο Άγιος Θεόδωρος κάλεσε σύνοδο ολόκληρης της Αγγλικής Εκκλησίας στο Χέρτφορντ το 672. Ήταν όχι μόνο το πρώτο εκκλησιαστικό συμβούλιο στην Αγγλία, αλλά ήταν η πρώτη κάθε είδους συνέλευση που συμμετείχαν εκπρόσωποι από όλη τη χώρα. Το 679 συγκάλεσε μια άλλη σύνοδο στο Χάτφιλντ για να διατηρήσει την καθαρότητα του ορθόδοξου δόγματος και να καταδικάσει την αίρεση του μονοθελητισμού.

Ο Άγιος Θεόδωρος κοιμήθηκε το 690.

 ✔ Το σώμα του παρέμεινε άφθαρτο για μεγάλο χρονικό διάστημα!

  ✔ Υπό την ηγεσία του, η Αγγλική Εκκλησία ενώθηκε με έναν τρόπο που τα διάφορα φυλετικά βασίλεια δεν το έκαναν! 

  ✔Οι επισκοπικές δομές που ίδρυσε εξακολουθούν να χρησιμεύουν ως βάση για τη διοίκηση της εκκλησίας στην Αγγλία!

✔Ήταν σεβαστός για τις διοικητικές του ικανότητες, καθώς και για τις ηθικές και κανονικές αποφάσεις του!

σήμερα 19 Σεπτεμβρίου γιορτάζουν:

• Οἱ Ἅγιοι Τρόφιμος, Σαββάτιος καὶ Δορυμέδων
• Ὁ Ἅγιος Theothore (Άγιος Ιεράρχης Θεόδωρος, Αρχιεπίσκοπος της Canterbury, Αγγλία († 690)

σπλαχνικότερη η πέτρα

Αγία Αριάδνη 

    Μία από τις πολλούς δούλους στο αρχοντικό του Τέρτυλου -ενός από τους ισχυρότερους πρόκριτους σε μια πόλη της Φρυγίας- έγινε στα κρυφά χριστιανή. Βρισκόμαστε στις αρχές του 2ου αιώνα τότε που οι δούλοι είχαν την ίδια αξία ή και λιγότερη από τα ζώα, με πολύ σκληρή ζωή. 

    Απορεί κανείς πως ενώ δεν ενδιαφερόταν ποτέ για τους πολυάριθμους δούλους του, όταν του "κάρφωσαν" οτι μια δούλη έγινε χριστιανή, θύμωσε πάρα πολύ. Αφού την κάλεσε, την πίεσε να επιστρέψει στην ειδωλολατρία. 

    Αρνήθηκε η Αριάδνη κι ο Αφέντης Τέρτυλος άρχισε συστηματικές πιέσεις. Όσο αντιστεκόταν η δούλη τόσο τη βασάνιζε με ξυλοδαρμούς. Στο τελευταίο μαστίγωμα  το μαστίγιο είχε σιδερένια νύχια που έγδαρε τις σάρκες της. 

    Σε αυτή την κατάσταση η Αριάδνη αποφασίζει να φύγει μακριά. Όμως ο Τέρτυλος δεν την αφήνει ήσυχη, να πεθάνει από τις πληγές της. Στέλνει στρατιώτες να την καταδιώξουν με σκοπό να την σκοτώσουν. Έτρεχε η Αριάδνη με τις λιγοστές δυνάμεις και παρακαλούσε τον Θεό να ανοίξει μια πέτρα να κρυφτεί. Πράγματι άνοιξε μια πέτρα, μπήκε η Αριάδνη κι εκεί ευχαριστώντας τον Θεό παρέδωσε το πνεύμα της. Την ίδια ώρα οι διώκτες της έπεφταν στον δρόμο νεκροί...

    Η άσημη δούλη γίνεται μάρτυρας και Αγία της Εκκλησίας μας. Η μνήμη της μένει στους αιώνες... κι ο ισχυρός άρχοντας Τέρτυλος... παραμένει άσημος, μόνο το όνομά του μένει με ψιλά μαύρα γράμματα στη δική της ιστορία!

 Μελιτίνη

Κοντάκιο

Τῆς ζωῆς ποθήσασα, τὴν ζωοπάροχον πέτραν, ἀκλινὴς διέμεινας, τῇ τοῦ δολίου μανίᾳ· πέτρα δέ, διαρραγεῖσά σε δεξαμένη, ἥρμοσε, τῷ ἀθανάτῳ Μάρτυς Νυμφίῳ· ὃν δυσώπει Ἀριάδνη, ἡμῖν δοθῆναι πταισμάτων ἄφεσιν.

σήμερα 18 Σεπτεμβρίου γιορτάζουν:

• Ὁ Ὅσιος Εὐμένιος ὁ Θαυματουργός Ἐπίσκοπος Γορτύνης
• Οἱ Ἁγίες Σοφία καὶ Εἰρήνη οἱ Μάρτυρες
• Ἡ Ἁγία Ἀριάδνη
• Ὁ Ἅγιος Κάστωρ
• Ὁ Ὅσιος Ρωμύλος

τέσσερα διαμάντια!

     

 

    Μια μάνα με τις τρεις κόρες της είναι οι Αγίες Σοφία, Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη. Η ευλαβής χήρα μάνα Σοφία  μεγάλωνε τα κορίτσια της μέσα στην ατμόσφαιρα της παρουσίας του Θεού κι ας κατοικούσαν στην Ρώμη στην καρδιά της ειδωλολατρίας.  Αταλάντευτη στην πίστη, έμαθε και στις κόρες της να αγαπούν τον Θεό, να Τον ομολογούν χωρίς φόβο αλλά με θάρρος και σταθερότητα. 

    Ο αυτοκράτορας έμαθε για αυτές τις τέσσερις χριστιανές. Με μανία σαν να πολεμούσε τους πιο άγριους εχθρούς χώρισε τα κορίτσια από τη μητέρα τους κατά το διαίρει και βασίλευε. Αλλά από την όλη άγρια κι απάνθρωπη έκβαση η Εκκλησία μας έχει αποκτήσει τέσσερα πολύτιμα διαμάντια!

    Διαβάζουμε στο συναξάρι της ημέρας:

Τῇ ΙΖ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καὶ καλλινίκων Παρθένων Πίστεως, Ἐλπίδος, καὶ Ἀγάπης, καὶ τῆς μητρὸς αὐτῶν Σοφίας.
Στίχοι
Τῇ πρὸς σὲ πίστει Πίστις, Ἐλπίς, Ἀγάπη,
Αἱ τρεῖς, Τριάς, κλίνουσιν αὐχένας ξίφει.
Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ Ἀγάπην τάμον, Ἐλπίδα, Πίστιν.

χρόνια πολλά στις εορτάζουσες

σήμερα 17 Σεπτεμβρίου γιορτάζουν:

• Οἱ Ἁγίες Σοφία, Πίστη, Ἐλπίδα καὶ Ἀγάπη
• Ἡ Ἁγία Ἀγαθόκλεια
• Οἱ Ἅγιοι Μάξιμος, Θεόδοτος καὶ Ἀσκληπιοδότη οἱ Μάρτυρες
• Οἱ Ἅγιοι Λουκία καὶ Γεμινιανὸς
• Ἡ Ἁγία Θεοδότη ἡ Μάρτυς
• Οἱ Ἅγιοι Χαράλαμπος καὶ Παντολέων καὶ ἡ συνοδεία τους
• Οἱ Ἅγιοι Πηλέας καὶ Νεῖλος οἱ Ἱερομάρτυρες καὶ Ἐπίσκοποι
• Οἱ Ἅγιοι Πατερμούθιος καὶ Ἠλίας οἱ ἔνδοξοι
• Οἱ Ἅγιοι 100 Μάρτυρες οἱ Αἰγύπτιοι
• Οἱ Ἅγιοι 50 Μάρτυρες ἀπὸ τὴν Παλαιστίνη
• Οἱ Ἅγιοι Ἡρακλείδης καὶ Μύρων Ἐπίσκοποι Ταμάσου τῆς Κύπρου
• Ὁ Ὅσιος Ἀναστάσιος ὁ Θαυματουργός ὁ ἐν Κύπρῳ
• Ὁ Ἅγιος Εὐξίφιος

χριστιανή και ειδωλολάτρισσα

    Μια χριστιανή γυναίκα του 2ου αιώνα στην Μαρκιανούπολη της Θράκης ήταν η Μελιτίνη γλυκιά σαν το μέλι, με πολλή αγάπη στον Θεό. Η Αγάπη προς το Θεό την έκανε να νοιάζεται για τους ανθρώπους. Ήθελε να γνωρίσουν όλοι οι άνθρωποι την αλήθεια για τον Εσταυρωμένο και Αναστημένο Χριστό! 

-Μελιτίνη, πες μου σε παρακαλώ πως είσαι πάντα χαρούμενη; τι καλλυντικά χρησιμοποιείς κι έχεις τέτοια λάμψη στα μάτια;

Δεν έμενε άπραγη. Άρπαζε κάθε ευκαιρία και με την αγάπη της που είχε πολύ γλύκα μιλούσε για τον αληθινό Θεό. Ομολογούσε την πίστη της.

-Βρήκα τον αληθινό Θεό. Τον Θεό της αγάπης! Κοντά Του είμαι ευτυχισμένη.

-Ποιος είναι; Ποιοι τον έχουν;

-Ο αληθινός Θεός που έφτιαξε όλο τον κόσμο και τον άνθρωπο. 

Συνέχιζαν τις ερωτήσεις, συνέχιζε κι η Μελιτίνη την ομολογία. Πολλοί θέλησαν να τη γνωρίσουν κι ακόμη περισσότεροι ήταν εκείνη που δέχονταν τη βοήθειά της. Μάθαινε για τις ανάγκες των ανθρώπων, έτρεχε να βοηθήσει με προθυμία. Έβλεπε στα μάτια των ανθρώπων, τις εικόνες του Θεού... Κι εκείνοι που την άκουγαν, που την έβλεπαν, που δέχονταν την ευεργεσία της την ακολουθούσαν και στην πίστη της. 

Τα νέα διαδίδονται εύκολα κι έτσι το έμαθε ο Αντίοχος ο Ηγεμόνας της Θράκης. Την κάλεσε, την απείλησε αλλά η Μελιτίνη έμεινε σταθερή στην ομολογία της. Σκέφτηκε κάτι πανούργο. Θα την έβαζε δίπλα στη γυναικά του. Κοντά της θα δέχονταν συναισθηματική πίεση σα γυναίκα που ήταν. Η ζωή στο ειδωλολατρικό σπίτι του με την ειδωλολάτρισσα θα την ανάγκαζε να παρατήσει τον χριστιανισμό...

Η Μελιτίνη μέσα στο σπίτι του Ηγεμόνα ήταν ο εαυτός της. Γλυκιά, προσηνής, με αγάπη και ταπείνωση. Γρήγορα η Οικοδέσποινα θαμπώθηκε από τη λάμψη της καλοσύνης της και ζήτησε να μάθει για τον Χριστό. Η Μελιτίνη πρόθυμη της μίλησε. Κι η γυναίκα του Ηγεμόνα ζήτησε να βαπτισθεί. Με τη βάπτιση έγινε κι αυτή σαν τη Μελιτίνη γλυκιά, καλοσυνάτη κι έλαμπε, πως έλαμπε! Άρχισε να δουλεύουν μαζί για την αγάπη του Θεού. Πάρα πολλοί ήταν αυτοί που έγιναν χριστιανοί 

Τα έμαθε ο Αντίοχος κι έγινα θηρίο από τον θυμό του. Η μανία για τον διωγμό ήταν πιο ισχυρή από τη συζυγική σχέση, γι αυτό και διέταξε αμέσως να συλλάβουν και τις δυο. Με συνοπτικές διαδικασίες αποφάσισε τον αποκεφαλισμό τους. 

Σαν σήμερα στις 16 Σεπτεμβρίου του 160 μ.Χ. η Αγία Μελιτίνη και η άλλη γυναίκα πέταξαν μάρτυρες στον Ουρανό!

Μελιτίνη  

επιλογή ευτυχίας!

Πόσο πόνο κουβαλά το γένος των ανθρώπων! Πόση λύπη, πόση απογοήτευση και απελπισία... Χιλιάδες χρόνια τώρα, από τότε που έκανε τη λάθος επιλογή και εκδιώχθηκε από τον Παράδεισο, χρόνο με το χρόνο, αιώνα με τον αιώνα ο χρόνος προχωρά κι ο πόνος γίνεται βαρύτερος... 

Κι εκεί που πήγαινε πια να συνθλιβεί ο άνθρωπος από τον πόνο, ήρθε ο Χριστός! Ανέβηκε στον Σταυρό -το πιο επώδυνο όργανο του θανάτου- και σήκωσε την ομίχλη της απόγνωσης, τα όρη της απελπισίας...

Ανέβηκε στον Σταυρό με τις δυο κινήσεις την κάθετη και την οριζόντια! Στην οριζόντια κίνηση άπλωσε τα χέρια του κι αγκάλιασε όλους μας χωρίς διακρίσεις και στην κάθετη σήκωσε τα βάσανα όλου του γένους των ανθρώπων... Ελεύθεροι οι άνθρωποι από όλα τα βάρη μπορούν να επιλέξουν την ανάταση και την Ανάσταση! Να επιλέξουν την ευτυχία!

Μελιτίνη

Σήμερα είναι και η μέρα μνήμης!

 Η 14η Σεπτεμβρίου έχει ορισθεί από την Ελληνική Βουλή ως η «ημέρα εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος», η οποία κορυφώθηκε με την καταστροφή της Σμύρνης και τον αφανισμό εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων και Αρμενίων κατοίκων το 1922.

Ύψωση του τιμίου Σταυρού

Ὦ τρισμακάριστε Σταυρέ καί πανσεβάσμιε, σέ προσκυνοῦμεν οἱ πιστοί καί μεγαλύνομεν, ἀγαλλόμενοι τῇ θείᾳ σου ἀνυψώσει. Ἀλλ’ ὡς τρόπαιον καί ὅπλον ἀπροσμάχητον, περιφρούρει τε καί σκέπε τῇ σῇ χάριτι, τούς σοί κράζοντας· χαῖρε, Ξύλον μακάριον.

 ΚΔ’ (24) Οἶκοι

Ἄγγελοι οὐρανόθεν ἀοράτως κυκλοῦσι, Σταυρόν τόν ζωηφόρον ἐν φόβῳ (τρίς) καί φωτοπάροχον χάριν λαμπρῶς παρεχόμενον, νῦν τοῖς πιστοῖς βλέποντες, ἐξίστανται καί ἵστανται βοῶντες πρός αὐτόν τοιαῦτα·

Χαῖρε Σταυρέ, οἰκουμένης φύλαξ·

χαῖρε, ἡ δόξα τῆς Ἐκκλησίας.

Χαῖρε, ὁ πηγάζων ἀφθόνως ἰάματα·

χαῖρε, ὁ φωτίζων τοῦ κόσμου τά πέρατα.

Χαῖρε, ξύλον ζωομύριστον, καί θαυμάτων θησαυρέ·

χαῖρε, συνθετοτρισόλβιε, καί χαρίτων παροχεῦ.

Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις ὑποπόδιον θεῖον·

χαῖρε, ὅτι ἐτέθης εἰς προσκύνησιν πάντων.

Χαῖρε κρατήρ τοῦ νέκταρος ἔμπλεως·

χαῖρε, λαμπτήρ τῆς ἄνω λαμπρότητος.

Χαῖρε, δι’ οὗ εὐλογεῖται ἡ κτίσις·

χαῖρε, δι’ οὗ προσκυνεῖται ὁ Κτίστης.

Χαῖρε, Ξύλον μακάριον.

Βλέπουσα ἡ Ἑλένη ἑαυτήν ἐν ἐφέσει, φησί τῷ Βασιλεῖ θαρσαλέως· Τό παμπόθητόν σου τῆς ψυχῆς εὐχερέστατόν μου τῇ σπουδῇ φαίνεται· ζητοῦσα γοῦν τό κράτιστόν σοι τρόπαιον, ὡς λέγεις, κράζω·

Ἀλληλούϊα.

.........................................

 

καλή σχολική χρονιά

 Έτοιμα τα τετράδια; 

Τα βιβλία έχουν έρθει,

το σχολείο που όλοι αγαπήσαμε

ανοίγει!...

είναι "τυχαίο" που οι βιταμίνες 

έχουν ονόματα τα γράμματα του αλφάβητου;

τυχαίο; δεν νομίζω!

καλή χρονιά

σε δασκάλους, μαθητές, γονείς

παραμονές του σχολικού Αγιασμού

Ο Αγιασμός στα σχολεία θα γίνει "τυχαία" φέτος την παραμονή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Όλοι ξέρουμε τι είναι ο Σταυρός, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας... θυμάστε;

και όπως λέει το τροπάριο παρακάτω ο Σταυρός είναι τα πάντα στη ζωή μας:  

 Σταυρός, ὁ φύλαξ πάσης της οἰκουμένης.
Σταυρός, ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων τὸ κραταίωμα.
Σταυρός, πιστῶν τὸ στήριγμα.
Σταυρός, ἀγγέλων ἡ δόξα
καὶ τῶν δαιμόνων
τὸ τραῦμα»

έχουμε μόνο κοινά

Είμαστε όλοι μαζί παρέα, μικροί και μεγάλοι, 

δικοί και ξένοι καθισμένοι γύρω από το τραπέζι, 

λουσμένοι στο Φως της Ελλάδας,

ακούμε τα τζιτζίκια μαζί με το κύμα,

πίνουμε, μιλάμε και γελάμε.

Πολλά τα κοινά μας μα πιότερο απ' όλα 

ένα είναι το κοινό μας, η ανάγκη για επικοινωνία, 

η πολυπόθητη ξενοιασιά και η χαρά!

Είμαστε όλοι μαζί κι έχουμε μόνο κοινά! 

Μελιτίνη

 

αλλάζουμε εποχή

 

Τραβήξαμε τις βάρκες μας έξω,

βάλαμε ποδήματα στα πόδια μας,

σκούπισα το δάκρυ του αποχαιρετισμού,

τα πρώτα σύννεφα ήρθαν...

καλό φθινόπωρο!!!

Μελιτίνη