τηρείς τις υποσχέσεις σου;

υπόσχομαι...

υπόσχεση μιας προσφοράς...

καλημέρα μας
καλό Σαββατοκύριακο

υποσχέθηκα χθες να ανεβάσω μια ανάρτηση αλλά δεν τήρησα την υπόσχεσή μου.
έτσι αποφάσισα να μιλήσω λίγο για υποσχέσεις. πόσες φορές έχουμε υποσχεθεί διάφορα και ήμασταν ασυνεπείς. 
πονάει αυτή η διαπίστωση. κάποτε νευριάζουμε όταν οι άλλοι δεν τηρούν τις υποσχέσεις που μας έδωσαν. άλλοτε πάλι τα βάζουμε με το Θεό για τις υποσχέσεις Του που βλέπουμε να μην πραγματοποιούνται. 
τελικά μεγάλο θέμα αυτό των υποσχέσεων.
κάνοντας έναν σύντομο έλεγχο στον εαυτό μου διαπιστώνω πως:
πολλές φορές υποσχέθηκα σε φίλους και το ξέχασα ή αμέλησα αναβάλλοντας το μέχρι να φύγει από τη σκέψη μου. 
πολλές φορές υποσχέθηκα στον πνευματικό μου αλλά από αδυναμία και έλλειψη ισχυρής θέλησης δεν πραγματοποίησα τις υποσχέσεις.
πολλές πάμπολλες φορές αθέτησα υποσχέσεις που έδωσα στον εαυτό μου. όλα "από Δευτέρα" και αυτή η "Δευτέρα" ακόμη να φανεί.
εκεί όμως που καμιά δικαιολογία δεν μπορεί να σταθεί, η αδυναμία μένει όσο την κρατάω εγώ, ενώ η μνήμη είναι δυνατή είναι στις υποσχέσεις που δίνω στον Θεό.
κάθε φορά που αθετώ υποσχέσεις που έδωσα στον Θεό, στον Πατέρα μου, νιώθω ταραχή. ξαναβρίσκω την ειρήνη της ψυχής μου όταν ζητάω με μετάνοια το έλεός Του
μεγάλο θέμα οι υποσχέσεις. 
εσείς τι λέτε;
υπόσχομαι... να τα ξαναπούμε

Μελιτίνη

αγάπη προς τον πλησίον

Κυριακή του καλού σαμαρείτη σήμερα, καλημέρα σας
το θέμα είναι
ποιός είναι ο πλησίον;
ο ποιήσας το έλεος μετ'αυτού
και το πιο δύσκολο είναι να το μεταφράσουμε στη ζωή μας. τι θα πεί να κάνουμε έλεος,..
το της αγάπης ευαγγέλιο σήμερα...
σας έχω μια ιστορία  

σκόρπιες σκέψεις... φθινοπώρου

 σκόρπιες σκέψεις... φθινοπώρου

Είναι ανάγκη να γράψω. Κάθε στιγμή που περνάει και είμαι μακριά από χαρτί και μολύβι ή έναν κειμενογράφο, νιώθω πως είναι χαμένη.

Θέλω τόσα πολλά να σας πω. Το θέμα δεν είναι αν θα με ακούσετε. Το θέμα είναι να τα βάλω σε τάξη και να σας τα πω όπως ακριβώς είναι. Ας δοκιμάσω... 

Γνώρισα πολλούς ανθρώπους σε διάφορους χώρους. Με τον δικό του τρόπο ο καθένας ήταν πετυχημένος, αλλά οι ανθρώπινες σχέσεις συχνά τροφοδοτούνται από αντιθέσεις, αντιπαλότητες, διαφωνίες. Από μικρό παιδί είχα μια συνήθεια, δικαιολογούσα τους ανθρώπους, για ότι κι αν κάνανε άσχημο, κακό ή οδυνηρό. Έτσι είναι η φύση μου. Κι όσο το έκανα και όταν το κάνω ακόμη νιώθω καλά με μένα και με τους άλλους.

Μα ήρθαν κάποια χρόνια, δίσεκτα χρόνια θαρρείς, που το έχασα αυτό το προνόμιο. Τότε πόνεσε η ψυχή μου, ίσως επειδή παραβιάστηκε η φύση της ψυχής μου. Το να μην μπορείς να δικαιολογήσεις τους άλλους έχει συνήθως αποτέλεσμα να μην μπορείς να συγχωρήσεις, έμαθα σε μεγάλη πια ηλικία. Η μνησικακία είναι το πιο κουραστικό, το πιο οδυνηρό, το πιο βασανιστικό πάθος του ανθρώπου.

Πόθησα την αλήθεια και την ειλικρίνεια. Θαύμασα εκείνους που ανέλαβαν τις ευθύνες τους. Γοητεύτηκα από κείνους που ανέλαβαν και τις ευθύνες των άλλων. Προσπάθησα να τους μοιάσω.

Διαπίστωσα πως χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις για όλα τα παραπάνω. Προσπάθησα να τις αποκτήσω. Τότε κατάλαβα πως είναι κοπιαστικό κι επίπονο. Προσπάθησα να ξεπεράσω τον εαυτό μου. Μόνη μου δεν κατάφερα τίποτα. Ζήτησα βοήθεια. οι άνθρωποι δεν μπορούν να βοηθήσουν όσες γνώσεις κι αν έχουν, όσο κι αν το θέλουν. Η μόνη βοήθεια είναι αυτή που δίνει η Χάρη του Θεού.Μόνο με τη βοήθεια του Θεού ξεπερνάς όρια και ανεβαίνεις, ανεβαίνεις ψηλά κι όλο ψηλότερα...

Είμαι σήμερα στην παρέα σας για να μιλήσω. Αν διαβάζετε αυτή την παράγραφο σημαίνει πως κράτησα μέχρι τώρα την προσοχή σας. Το ενδιαφέρον σας για μένα και για όσα έχω να σας πω ίσως είναι αυτό που μου δίνει δύναμη να συνεχίσω. Η περιέργειά σας θα αρκούσε για να βρεθούμε και στην επόμενη ανάρτηση...

...καλό ξημέρωμα

Μελιτίνη