Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2016

σκόρπιες σκέψεις... φθινοπώρου

 σκόρπιες σκέψεις... φθινοπώρου

Είναι ανάγκη να γράψω. Κάθε στιγμή που περνάει και είμαι μακριά από χαρτί και μολύβι ή έναν κειμενογράφο, νιώθω πως είναι χαμένη.
Θέλω τόσα πολλά να σας πω. Το θέμα δεν είναι αν θα με ακούσετε. Το θέμα είναι να τα βάλω σε τάξη και να σας τα πω όπως ακριβώς είναι. Ας δοκιμάσω... 
Γνώρισα πολλούς ανθρώπους σε διάφορους χώρους. Με τον δικό του τρόπο ο καθένας ήταν πετυχημένος, αλλά οι ανθρώπινες σχέσεις συχνά τροφοδοτούνται από αντιθέσεις, αντιπαλότητες, διαφωνίες. Από μικρό παιδί είχα μια συνήθεια, δικαιολογούσα τους ανθρώπους, για ότι κι αν κάνανε άσχημο, κακό ή οδυνηρό. Έτσι είναι η φύση μου. Κι όσο το έκανα και όταν το κάνω ακόμη νιώθω καλά με μένα και με τους άλλους.
Μα ήρθαν κάποια χρόνια, δίσεκτα χρόνια θαρρείς, που το έχασα αυτό το προνόμιο. Τότε πόνεσε η ψυχή μου, ίσως επειδή παραβιάστηκε η φύση της ψυχής μου. Το να μην μπορείς να δικαιολογήσεις τους άλλους έχει συνήθως αποτέλεσμα να μην μπορείς να συγχωρήσεις, έμαθα σε μεγάλη πια ηλικία. Η μνησικακία είναι το πιο κουραστικό, το πιο οδυνηρό, το πιο βασανιστικό πάθος του ανθρώπου.
Πόθησα την αλήθεια και την ειλικρίνεια. Θαύμασα εκείνους που ανέλαβαν τις ευθύνες τους. Γοητεύτηκα από κείνους που ανέλαβαν και τις ευθύνες των άλλων. Προσπάθησα να τους μοιάσω.
Διαπίστωσα πως χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις για όλα τα παραπάνω. Προσπάθησα να τις αποκτήσω. Τότε κατάλαβα πως είναι κοπιαστικό κι επίπονο. Προσπάθησα να ξεπεράσω τον εαυτό μου. Μόνη μου δεν κατάφερα τίποτα. Ζήτησα βοήθεια. οι άνθρωποι δεν μπορούν να βοηθήσουν όσες γνώσεις κι αν έχουν, όσο κι αν το θέλουν. Η μόνη βοήθεια είναι αυτή που δίνει η Χάρη του Θεού.Μόνο με τη βοήθεια του Θεού ξεπερνάς όρια και ανεβαίνεις, ανεβαίνεις ψηλά κι όλο ψηλότερα...
Είμαι σήμερα στην παρέα σας για να μιλήσω. Αν διαβάζετε αυτή την παράγραφο σημαίνει πως κράτησα μέχρι τώρα την προσοχή σας. Το ενδιαφέρον σας για μένα και για όσα έχω να σας πω ίσως είναι αυτό που μου δίνει δύναμη να συνεχίσω. Η περιέργειά σας θα αρκούσε για να βρεθούμε και στην επόμενη ανάρτηση...
...καλό ξημέρωμα
Μελιτίνη 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου