έρχονται τα Χριστούγεννα!

Έρχονται τα Χριστούγεννα!

Η πιο γλυκιά αναμονή,

η πιο χαρούμενη περίοδος του χρόνου,

έρχονται τα Χριστούγεννα!

Ο αέρας γεμίζει τραγούδια,

τα σπίτια ετοιμάζονται,

καθαρίζονται, στολίζονται.

Όλοι περιμένουμε με χαρά..., 

έρχονται Χριστούγεννα!

Μελιτίνη

 

γράμμα στον Χριστό

        Χριστούλη μου, πόσο σ'αγαπώ!

Η γιαγιά μού είπε πως, αν σου ζητήσω κάτι, θα μου το δώσεις. Είμαστε όλοι καλά  στο σπίτι. Και η μαμά και ο μπαμπάς και η αδελφούλα μου και εγώ. Όμως έχουμε πρόβλημα κάποιες φορές. Όταν έρχεται ο παππούς στο σπίτι, μαλώνει με τον μπαμπά. Πονάνε τα αυτιά μου από τις φωνές. Μετά τον καβγά ο μπαμπάς ξεσπάει σε μάς. Η μαμά κλείνεται στην κουζίνα. Κι εμείς κρυβόμαστε πίσω από την βιβλιοθήκη στο δωμάτιό μας. 

Σε παρακαλώ, Χριστούλη μου, κάνε, να μη μαλώνουν ο παππούς με τον μπαμπά. Κάνε να μην ξεσπάει ο μπαμπάς σε μας. Κάνε να μην πονάμε κάθε Σαββατοκύριακο. Υπόσχομαι να είμαι πάντα καλό παιδί. 

Σ' αγαπώ, Χριστούλη μου

ο Λουκάς σου

Μελιτίνη

 

Ειρήνη του κόσμου όλου!

Ο Χριστός κατήργησε την έχθρα 

ανάμεσα σε δύο κόσμους,

Εθνισμό και Ιουδαϊσμό,

με την σταυρική Του θυσία 

ένωσε κάθε κόσμο μαζί Του!

Κι έτσι ενωμένοι γίνονται νέος κόσμος!

Νέοι άνθρωποι, αδέλφια όλοι, 

με μεγάλο αδελφό τον Χριστό!

Με ειρήνη και αγάπη!

Ο Χριστός ο Ίδιος ειρήνη και αγάπη είναι!

Μελιτίνη

 

χαρά στον πόνο...!

Η αρμονία της διαδοχής των εποχών

φέρνει ισορροπία στην ψυχή μου!

Η μελωδία της πίστης 

φέρνει ηρεμία, κάποτε και χαρά,

 στον πόνο μου!

Μελιτίνη

 

λογική vs συναίσθημα

Σκέψου, λέω στον εαυτό μου,

με ηρεμία...

βάλε την λογική να πρυτανεύσει στο συναίσθημα

και το συναίσθημα να γλυκάνει την λογική...!

Σκέψου με ηρεμία, ανθρώπινα!

Κι αν θέλεις, να ανεβείς πάνω από τα ανθρώπινα,

μελέτησε τον Εσταυρωμένο,

τη ζωή Του μέχρι να φτάσει στην Ανάσταση!

Τότε, ούτε λογική, ούτε συναίσθημα θα είναι κυρίαρχα,

μόνο η Αγάπη!

Μελιτίνη

 

με ξάφνιασε

Μουντός ο καιρός σήμερα,

μέσα στην καρδιά του φθινοπώρου,

με ξάφνιασε...

Αδιαφορία μαζί με απαξίωση,

μέσα στην καρδιά του πλέον ευεργετημένου,

δεν θα έπρεπε να με ξαφνιάσει...

Μελιτίνη

 

άνισες ισοτιμίες

Στους λογαριασμούς της ζωής μου

βρίσκω λάθη, Θεέ μου,

προβλήματα με δύσκολες λύσεις,

εξισώσεις με άνισες ισοτιμίες,

πράξεις αφαίρεσης με θετικό πρόσημο...

Οι λογαριασμοί της ζωής 

έχουν την σφραγίδα από το δικό Σου σχέδιο,

το σχέδιο της σωτηρίας μου,

για αυτό και όλοι τελικά έχουν "λύση"

με σωστό ισολογισμό!

Μάθε μου, Θεέ μου, 

να κάνω καλούς λογαριασμούς,

με τον εαυτό μου,

να κάνω τους γύρω μου δικούς μου,

πάνω από όλα να Σε αγαπώ!

Μελιτίνη

 

μπορώ...!

Δεν μπορώ!

Θεέ μου, μη μου δώσεις όσα μπορώ να αντέξω!

Τότε θα μάθω πόσα μπορώ!

Η δική μου αδυναμία με την δική Σου παντοδυναμία!

Το δικό μου μοναδικό ασθενές βήμα 

μαζί με τα όλα τα υπόλοιπα δικά Σου!

Η θέλησή μου, -που Εσύ μου έδωσες-

με το δικό Σου θέλημα!

Με οδηγούν στην διαπίστωση...

Ω ναι, Θεέ μου, Σ΄ ευχαριστώ, μπορώ!

Μελιτίνη

 

πριν τον χειμώνα

Περπατώ μέσα στα χρώματα του φθινοπώρου,

η ομορφιά τους γεμίζει γλύκα την ψυχή μου,

την ετοιμάζει για τον χειμώνα που θα έρθει!

Σ' ευχαριστώ, Χριστέ μου,

που πριν από κάθε χειμώνα της ζωής μου

υπάρχει ένα φθινόπωρο!

Μελιτίνη

 

γνωρίζω κόσμους και καιρούς

Τα βιβλία πόσο τα αγαπώ!

Στις σελίδες τους 

γνώρισα κόσμους και καιρούς,

γνώρισα ανθρώπους άγιους, 

που προσπάθησα να τους μοιάσω!

Τα καλά βιβλία πόσο τα αγαπώ!

Και μόνο που βλέπω ένα καλό βιβλίο

η καρδιά μου σκιρτά από την προσμονή της μελέτης,

η σκέψη μου ανεβαίνει,

η ψυχή μου θεραπεύεται,

το πρόσωπο λάμπει!

Πόσο αγαπώ τα καλά βιβλία!

Μελιτίνη

 

να γίνετε σαν τα νήπια

 

Η παρουσία ενός παιδιού 

φέρνει την Άνοιξη με όλα τα άνθη της!

Και το πιο σκοτεινό δωμάτιο γίνεται φωτεινό!

Όλη η Χάρη του Θεού στο πλάσμα Του!

Θυμάμαι τον Λόγο του Θεού:

"να γίνετε σαν τα νήπια άκακοι!"

να φέρνουμε την Άνοιξη των αρετών,

όπου κι να βρεθούμε!

Μελιτίνη

η ομορφιά του Θεού

Η ζωή μας όλη είναι μέσα στην  αγάπη του Θεού!

Κάποιες φορές αφήνουμε τον Θεό στην άκρη,

και Τον ξεχνάμε εκεί...!

Ελεύθεροι πλασμένοι, προσπαθούμε μόνοι μας...

αγχωμένοι, δύσθυμοι, κακόκεφοι,

δυστυχισμένοι από την "απουσία" Του, 

τυφλωμένοι, Τον ψάχνουμε,

τα βάζουμε... μαζί Του κάποτε,

κι Εκείνος είναι στην άκρη που τον βάλαμε και περιμένει...

εμένα, εσένα, όλους μας!

Η ζωή είναι απλή και όμορφη,

γιατί η ζωή μας όλη είναι η ομορφιά του Θεού!

Εγώ κι εσύ κι όλοι μας 

είμαστε η αγάπη του Θεού!

Μελιτίνη

 

λαίλαπα, φωτιά, πλημμύρα

Χάσαμε τον δρόμο μας, 

κουρασμένοι από το άγχος,

μένουμε με άδεια χέρια, αμίλητοι!

Εξαντλημένοι από την θλίψη.

πνιγμένοι από τον καπνό,

μισοπνιγμένοι στο νερό,

πολεμάμε τα στοιχειά... 

που ξύπνησαν ...μέσα μας...

Ίσως στην ησυχία που επιβάλλει ο πόνος

ακουστεί η φωνή του Θεού στις ψυχές μας, 

ίσως...

Μελιτίνη

 

τώρα η ζωή είναι γιορτή

Στην κουρασμένη μου ψυχή, 

ήρθες Εσύ!

Η ήρεμη ομορφιά της παρουσίας Σου,

αντανακλά στης ψυχής μου την μαυρίλα...

Τώρα η ζωή είναι γιορτή, Φως και Χαρά!

Χριστέ μου, ήρθες!

Μελιτίνη

 

παράδοξη ισορροπία!

Στης ζωής τη ζυγαριά κάποτε λείπουν τα ζύγια!

Πότε φταίω, πότε φταις...,

πονάω και πονάς!

Η συγνώμη απ' της καρδιάς τα βάθη

σβήνει όλα τα λάθη...!

Μελιτίνη

 

έντυπα Κατασκήνωσης 2023

 κατασκήνωση 2023

🏃🏃🏃🏃

Μπορείτε να πάρετε την δήλωση από εδώ και το ιατρικό δελτίο και αφού τις συμπληρώσετε να τις παραδώσετε στους Αρχηγούς.

Τους θαυμάζω...!

αληθινή ιστορία

    Είναι μια φιλική οικογένεια. Τους γνώρισα όταν αγόρασαν διαμέρισμα στον πέμπτο όροφο και μετακόμισαν στην πολυκατοικία μας. Η μαμά, ο μπαμπάς, ο γιος και η κόρη. Όταν ήρθαν είχαν μόνο τον γιο. Μόνοι τους στην πρωτεύουσα. Χωρίς συγγενείς. Είχαν αποκτήσει φίλους μόνο από την δουλειά. 

    Τους θαύμαζα, που μεγάλωναν μόνοι το παιδί τους, με αντίθετες βάρδιες, για να είναι κάποιος μαζί του, ήταν δεν ήταν ενάμισυ χρονών τότε! Γεννήθηκε και η κόρη με πολλές δυσκολίες για την μητέρα αλλά πολλή αγάπη και συμπαράσταση από τον πατέρα και τον μικρούλη -εξάχρονο-γιο.

    Τους θαύμαζα, που και οι δυο είχαν επωμιστεί όλες τις δουλειές είτε του σπιτιού, είτε τις εξωτερικές! Όποιος ευκαιρούσε διαικπερέωνε τις εργασίες της μέρας. 

    Τους θαύμαζα, κι όταν έκαναν κι άλλες σπουδές ανώτερες και άλλες σπουδές άλλης ειδικότητας, παράλληλα με τη δουλειά και την ανατροφή των παιδιών!

    Τους θαυμάζω και τώρα, που δουλεύουν όλοι μαζί σε μια οικογενειακή επιχείρηση! Από τότε που γύρισαν από τις σπουδές τους τα παιδιά, οι γονείς βοήθησαν και έστησαν την επιχείρηση. Κι έτσι η αργία που είναι μητέρα πάσης κακίας δεν μπόρεσε να πειράξει τα παιδιά τους.

    Τους θαυμάζω, που ευλαβούνται τον Θεό, προσφέρουν απλόχερα σε όποιον έχει ανάγκη!

    Θαυμάζω την καλοσύνη, την εργατικότητά τους! 

    Θαυμάζω την αγάπη τους!

    Θαυμάζω κι εύχομαι για την οικογένεια του πέμπτου ορόφου!

Μελιτίνη

 

αστερό-σκονη

Μια φορά και πολλούς καιρούς οι άνθρωποι έχασαν το γέλιο, την χαρά τους. Έγιναν σκυθρωποί και αγέλαστοι. Η μικρή Μαρίνα ήταν ένα χαρούμενο κοριτσάκι. Έπαιζε στην αυλή του σχολείου με τα άλλα παιδάκια με όλη της την καρδιά. Μέχρι που όλα τους ένιωσαν μια παγωμάρα ξαφνικά από την συμπεριφορά των μεγάλων. 

Η Μαρίνα είχε ακούσει στο παραμύθι, που διάβαζε η μαμά της πριν κοιμηθεί, πως μια νεράιδα έριξε αστερόσκονη και έκανε όλους τους ανθρώπους ευτυχισμένους. Άρχισε λοιπόν να σκέφτεται, που θα βρει αστερόσκονη. Το μυαλουδάκι της κουράστηκε πολύ και τελικά το βρήκε! Θα μάζευε αστέρια από τον ουρανό, θα τα χτυπούσε στο γουδί με το γουδοχέρι, όπως κάνει η μαμά της όταν στουμπίζει τα καρύδια. Τότε, θα έφτιαχνε σκόνη από αστέρι δηλαδή αστερό-σκονη!

Ενθουσιασμένη με την σκέψη της, περίμενε να έρθει το βράδυ. Πήγε στην αποθήκη να πάρει την μεγάλη σκάλα του παππού. Ήταν αρκετά βαριά, αλλά ο σκοπός τόσο σπουδαίος, γι αυτό και δεν την ένοιαζε, που πονούσαν τα μικρά χεράκια της. Την έσυρε έξω από την αποθήκη, πήρε κι έναν μεγάλο άδειο κουβά για να βάζει μέσα τα αστέρια. Στερέωσε την σκάλα κι άρχισε να ανεβαίνει, να ανεβαίνει... για να φτάσει στον Ουρανό και να μαζέψει αστέρια!

Ο σκύλος τους την είδε από μακριά κι άρχισε να γαβγίζει... Τον άκουσαν από το σπίτι βλέπουν έξω και τι να δουν...

(συνεχίζεται)

άλλο θέλω άλλο λέω

 

- θέλεις υγιής γενέσθαι;

- άνθρωπον ουκ έχω

"Μόνος κι έρημος, αφημένος στο δράμα μου,

δεν έχω άνθρωπο κοντά μου,

να με βοηθήσει, να με νοιαστεί"

Ο παράλυτος λέει την αλήθεια του

αλλά όχι την επιθυμία του!

Μελιτίνη

άλλοι κρυφτό κι άλλοι κυνηγητό

Τα σύννεφα κι ο ήλιος παίζουν κρυφτό

τις μαγιάτικες μέρες και νύχτες

κι εγώ με την ελπίδα παίζω κυνηγητό!

Χριστός Ανέστη!

Μελιτίνη

 

ενώ πέφτουν τα ροδοπέταλα

 

Ένα τριανταφυλλο ροδακινί, ξεχωριστό,

στολίζει το τραπεζάκι μου.

Ρίχνει ένα ένα τα πέταλά του, ενώ είναι

στητό στη θέση του και στον προορισμό του,

να ομορφαίνει τον χώρο,

να πλημμυρίζει άρωμα,

καθώς ρίχνει ένα ένα τα πέταλά του!

Μελιτίνη

 

κίνηση αγάπης, σκίρτημα χαράς

Μ. Παρασκευή βράδυ ανήμπορη στο σπίτι,

μου φέρνει η ανιψιά μου ένα τριαντάφυλλο ευλογία από τον Επιτάφιο.

Η ψυχή μου γλυκάθηκε αμέσως. Ένιωσα να συμμετέχω. 

Να προσκυνώ κι εγώ τον άδειο τάφο, να παίρνω την ευλογία Του!

Μια μικρή κίνηση αγάπης, ένα σκίρτημα χαράς!

Μια χαρούμενη αναμονή της Ανάστασης!

Από πόσους ανήμπορους άραγε έγω στερήσει σκιρτήματα χαράς, όλα τα προηγούμενα χρόνια που ήμουν κι εγώ στον Ναό;

Μελιτίνη

 

δεν μπορώ να μην μιλήσω

Χριστός Ανέστη!

Όταν είπαν στους Μαθητές του Ανάστημένου 

πλέον Χριστού να μη μιλάνε για Εκείνον, απάντησαν:

"Αυτά που είδαμε και ακούσαμε δεν μπορούμε να μην τα πούμε!"

Τα πουλιά που ανέγνοιαστα κουρνιάζουν δοξολογώντας τον δημιουργό τους, κανείς δεν μπορεί να τα σταματήσει!

Ο άνθρωπος που δημιουργήθηκε και αναγεννήθηκε 

από τον ίδιο τον Θεάνθρωπο, τι κάνει;

Ομολογεί την πίστη του, την χαρά του!

Δοξολογεί τον Θεό Πατέρα και Σωτήρα!

Αληθώς ο Κύριος!

Μελιτίνη

 

Σας περιμένουμε

.

 

ευχές

Ανάμεσα στα νιάτα και τα γηρατειά

μεσολαβεί ο χρόνος,

ο χρόνος γενναίος και δημιουργικός

ακολουθεί το σχέδιο,

το σχέδιο της σωτηρίας μου!

καλή χρονιά!

χρόνια πολλά με χαρά και Χάρη Θεού!

Μελιτίνη

σημείωση

Επειδή είμαστε ακόμη στον Γενάρη...

Επειδή ποτέ δεν είναι αργά για ευχές...