Παρασκευή 3 Ιουνίου 2016

υπάρχει χάσμα γενεών;

 με αφορμή το παρακάτω κείμενο θα ήθελα να ανταλλάξουμε απόψεις. 
περιμένω από μικρούς και μεγάλους να καταθέσουν κάτι από την ψυχή τους. 
καλή ανάγνωση.

ΧΑΣΜΑ ΓΕΝΕΩΝ

 
 Κάποτε ένας γιός έλεγε θυμωμένα στον πατέρα του.
     ¾    Δεν με καταλαβαίνεις. Άλλαξαν οι εποχές. Εγώ ανήκω σε  άλλη γενιά. Δεν νιώθεις το χάσμα που υπάρχει ανάμεσά μας; Δεν το βλέπεις; Δεν υπάρχει ούτε καν ένα γεφύρι. Ακόμη κι αν ακόμη θελήσω να έρθω προς εσένα θα πέσω στο χάσμα, στο γκρεμό. Άφησέ με, λοιπόν, στη ζωή μου, όπως κι αν μεταφράζεται ευτυχία, δυστυχία, αναζήτηση, αγωνία, απελπισία, αδιέξοδο.
¾    Μα, παιδί μου, μπορώ να σου δείξω το δρόμο της επιτυχίας. Μπορώ να σου μιλήσω για τον τρόπο της ευτυχίας. Μπορώ να σε πλησιάσω! Με λαχτάρα μιλάει ο πατέρας.
¾    Πως, πατέρα; Δεν το βλέπεις το κενό, το χάσμα; Εσύ νομίζεις πως μπορείς να περάσεις το κενό, χωρίς το λιγότερο, να γκρεμοτσακιστείς;
¾    Όπως και όλοι της γενιάς μου, βλέπω γέφυρα για να περάσω με ασφάλεια. Αρκεί να δεχτείς.
Αποτέλεσμα εικόνας για γεφυρα ξυλινη ¾    Υπάρχει γέφυρα; Γιατί δεν τη βλέπω;
¾    Υπάρχει, παιδί μου. Μάλλον κοιτάς αλλού.
¾    Που να κοιτάξω, πατέρα; Φοβάμαι να κοιτάζω στο κενό, ζαλίζομαι, φοβάμαι μην πέσω.
¾    Στήριξε τα μάτια σου προς το χάσμα. Μη φοβάσαι. Τι βλέπεις;

¾    Λουλούδια, πανέμορφα λουλούδια, αλλά στις απότομες πλαγιές που είναι απρόσιτες.
¾    Πράγματι, αυτά ακριβώς υπάρχουν. Σήκωσε λίγο πιο πάνω τα μάτια σου και κοίτα καλύτερα. Τι βλέπεις;
¾    Εσένα, πατέρα. Χαμογελάς; Είχα ξεχάσει πόσο γλυκό είναι το χαμόγελό σου. Αλλά είσαι απέναντι από το χάσμα. Λυπάμαι, πατέρα. Πόσο θα ήθελα να βρεθώ κοντά σου.
 ¾    Με βλέπεις καλά;
¾    Ναι, πατέρα, αλλά…
¾    Κοίτα με την ψυχή σου, παιδί μου. Βλέπεις τι έχω εδώ;
¾    Μοιάζει με… γέφυρα;
¾    Είναι γέφυρα.! Την έφτιαχνα όλα αυτά τα χρόνια με τα όνειρά μου. Χρησιμοποίησα ότι απέκτησα από τότε που ήσουν ακόμη μόνο στη σκέψη μου. Αγωνίστηκα για την επιτυχία. Έκανα λάθη, είχα αγωνίες, με ταλαιπώρησαν τα πάθη μου. Επιτυχίες, αποτυχίες, λάθη, πάθη, κατορθώματα ήταν τα λιθαράκια που έμπαιναν όλα αυτά τα χρόνια για να χτιστεί αυτή η γέφυρα, η δική μας γέφυρα.
¾    Κάτι γράφει πάνω στην πινακίδα της.
 ¾    Είναι γραμμένο το όνομά της με χρυσά γράμματα. Γράφει ΠΕΙΡΑ.
¾    Γιατί είναι χρυσά τα γράμματα;
- Επειδή είναι πολύτιμη σα χρυσάφι η πείρα που μόχθησα να αποκτήσω.
¾    Αφού έχεις γέφυρα γιατί πατέρα μ αφήνεις μόνο μου απέναντι; Έλα κοντά μου, πατέρα.
¾    Εγώ, παιδί μου, με την πείρα μου έχτιζα τη γέφυρα, αλλά δεν μπορώ να την περπατήσω, είμαι μεγάλος πια. Έχασα τη νιότη μου, τις νεανικές δυνάμεις μου, την πρώτη αντοχή που είχα.
¾    Αντέχω εγώ, πατέρα. Τα νιάτα μου φτάνουν και για τους δυο μας. Θα έρθω εγώ πατέρα…
¾    Έλα, παιδί μου...
¾    Πόσο θα ήθελα να βρεθώ στην αγκαλιά σου, έρχομαι, πατέρα!
¾   
Έλα, παιδί μου... σε περιμένω!
 Μελιτίνη



2 σχόλια:

  1. Θα προτιμούσα να χτίσει τη γέφυρα ο γιος, και να μην είναι ήδη χτισμένη από πριν στα μέτρα του. Γιατί έτσι δε θα μάθει να χτίζει γέφυρες, αλλά να περνάει μόνο από όσες έχουν φτιάξει άλλοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δεν ξέρω φίλε ανώνυμε, αλλά αν πρόσεξες; Η γέφυρα χτίστηκε με την πείρα. την απέκτησε όλα τα χρόνια της ζωής του ο πατέρας. ο γιος, αν είναι έξυπνος, θα περπατήσει στη γέφυρα, για να φτάσει στον πατέρα του. είναι δική του επιλογή κι όχι επιβολή, η παρουσία του πατέρα από τη μια. και από την άλλη ο γιος έχει να χτίσει τη δική του γέφυρα για τα παιδιά του, όταν αποκτήσει κι εκείνος τα υλικά με τα χρόνια της ζωής του. τι λες; μπορεί να γίνει κάτι άλλο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή