Ολόκληρος ο μήνας Αύγουστος είναι αφιερωμένος στο γεγονός της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου με αποκορύφωμα τις 15 του μηνός . Αν και η κοίμηση της Παναγίας, δηλαδή ο θάνατός της, θα έπρεπε να μας προκαλεί θλίψη και δάκρυα, αντιθέτως γίνεται αιτία ανεκφράστου χαράς και λαμπρών εορτασμών από ολους τους ορθοδόξους λαούς της γης. Είναι η πλέον χαρακτηριστική Θεομητορική γιορτή καθώς σημαδεύει και το καλοκαίρι από τον λαϊκό χαρακτηρισμό Πάσχα του Καλοκαιριού !
Και πώς να μην είναι ; Η υπόθεση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι το αποκορύφωμα της δόξης της ! Δοξάσθηκε βεβαίως στον Ευαγγελισμό από την τιμή που της έκανε ο Θεός να την επιλέξει ώστε να γεννήσει τον υιό του , δοξάσθηκε στην γέννηση του Μονογενούς της οπου στρατιές αγγέλων έψαλλαν το νεογέννητο βρέφος , ωστόσο η κοίμηση της αποτελεί το ποιο ένδοξο γεγονός της επιγείου ζωής της καθώς εκατομμύρια αγγέλων μαζί με τον υιό και Θεό της κατέβηκαν να παραλάβουν την μακαρία και άμωμη ψυχή της . Γι’ αυτό η εκκλησία της αποδίδει την ιδιαίτερη αυτήν λαμπρότητα .
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Την τρίτη ήμερα από την εμφάνιση του
αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος νεφέλη άρπαξε και έφερε όλους τους Αποστόλους από τους μακρινούς
τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο στα Ιεροσόλυμα, μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη και περίμενε την κοίμηση της. Μαζί δε με τους Αποστόλους ήλθαν και οι ιεράρχες
Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, Άγιος Ιερόθεος ο διδάσκαλος του Διονυσίου και ο Ἀπόστολος Τιμόθεος. Μόλις η Θεοτόκος εξέπνευσε
ο Απόστολος Πέτρος ο κορυφαίος των αποστόλων έψαλε τον επιτάφιο θρήνο ενώ οι υπόλοιποι απόστολοι σήκωσαν
το λείψανο της Θεομήτορος και κίνησαν προς το όρος των ελαιών και τον κήπο της Γεθσημανή
. Μη υποφέροντας αυτό το θέαμα οι αρχηγοί των Εβραίων παρακίνησαν ανθρώπους να ανατρέψουν
το λείψανο από τα χερια των αποστολών ωστόσο Θεία δύναμη εκείνη την στιγμή
τύφλωσε όσους όρμησαν προς το σώμα της Παναγίας
.Ένας από αυτούς θρασύτερος όλων ο Ιεφωνίας που ήταν και ιερέας τράβηξε τα Θεομητορικά σάβανα ώστε να ανατρέψει
το λείψανο .Σε αυτόν μαζί με την τύφλωση του κόπηκαν και τα άκρα των χεριών τα οποια έμειναν γαντζωμένα
στο φέρετρο της Παναγίας. Οι απόστολοι βλέποντας αυτό το θέαμα ικέτευσαν την Θεομήτορα
να θεραπεύσει τον Ιεφωνία ενώ αυτός βαπτίσθηκε και έγινε πιστός Χριστιανός .
Στο τελος της πομπής τοποθέτησαν το σώμα της Παναγίας στο μνήμα της
Γεθσημανή. Ωστόσο κατά Θεία οικονομία, ένας από τους αποστόλους ο Θωμάς δεν
ήταν παρών στην κηδεία της Θεοτόκου. Αυτός ζήτησε να ανοιχτεί ο τάφος ώστε να
προσκυνήσει και το Σώμα της .
Έτσι, μετά από τρεις ήμερες, άνοιξαν τον τάφο και έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι η
Παναγία είχε αναληφθεί στους ουρανούς.
Αυτό αναφωνεί κα ο υμνογράφος στο απολυτίκιο της εορτής :
Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν
κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς,
καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ερμηνεία :
Όταν γέννησες τον Χριστό έμεινες Παρθένος όταν Κοιμήθηκες
και έφυγες απο την γη δεν εγκατέλειψες
τον κόσμο και τους ανθρώπους ! Πήγες ψυχή και σώμα στην ζωή καθώς είσαι η μητέρα
του Χριστού που είναι η ίδια η ζωή και , μέσα απο τις ικεσίες σου προς αυτόν
για εμάς λύτρωσέ μας απο τον αιώνιο θάνατο της ψυχής .
Η Παναγία ως μητέρα του κόσμου και Χριστιανών η Προστάτις
μετέστη ψυχή και σώματι προς τον υιό της μεσιτεύοντας νυχθημερόν προς αυτόν για
την σωτηρία του κόσμου
Ταῖς τῆς μητρός σοῦ πρεσβείαις Κύριε σώσον ἠμᾶς. Ἀμήν.