Κάποτε σε μια φυλακή στο ίδιο κελί έμεναν δυο φυλακισμένοι. Περνούσαν οι μέρες αλλά οι ώρες περνούσαν αβάσταχτα αργά. Δεν είχαν τι άλλο να πούνε και μια μέρα πάνω στην κουβέντα αποφάσισαν να μάθουν ζωγραφική. Παρακολούθησαν τα μαθήματα εκεί στην φυλακή και αποδείχθηκε πως και οι δυο είχαν ταλέντο. Κέρδισαν καμβάδες και πινέλα με την τέχνη τους.
Όταν πια πήραν τα πτυχία τους κάθισαν παρέα να ζωγραφίσουν. Το θέμα ήταν "το παράθυρό μας|". Ο καθένας δούλευε χωρίς να κοιτάζει τον άλλο, έτσι είχαν συμφωνήσει. Στο τέλος της μέρας άφησαν κάτω τα πινέλα τους και γύρισαν να δούνε το έργο του άλλου.
Στον καμβά του ενός με πολλή τέχνη και προσοχή στη λεπτομέρεια ο κρατούμενος είχε ζωγραφίσει τα σίδερα του παραθύρου μέσα σε γκρι φόντο...!
Στον καμβά του άλλου κρατούμενου με την ίδια τέχνη και ίσως με κάτι λιγότερο ταλέντο, υπήρχε ο ουρανός, οι αντανακλάσεις του ήλιου στα σύννεφα, οι κορφές των δένδρων με πολλά ζωντανά χρώματα και πολύ φως...!
Έβλεπαν και οι δυο το ίδιο παράθυρο!!!
Έβλεπε ο καθένας με τα δικά του μάτια!!!!
Μελιτίνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου