ΦΡΑΧΤΕΣ ή ΓΕΦΥΡΕΣ

         Μ' αρέσουν πολύ τα παραμύθια. Πιο πολύ μ' αρέσουν αυτά που έχουν καλό τέλος. Και ακόμη περισσότερο μ' αρέσουν αυτά που όταν τελειώνουν με κάνουν να θέλω να γίνω καλύτερη! 

           Ένα τέτοιο παραμύθι είναι αυτό που σας γράφω σήμερα

ΦΡΑΧΤΕΣ ή ΓΕΦΥΡΕΣ;

«Μια φορά κι έναν καιρό, δύο αδέλφια που ζούσαν σε γειτονικά κτήματα µάλωσαν. Ήταν το πρώτο σοβαρό ρήγµα στη σχέση τους. Για 40 χρόνια, εργάζονταν μαζί ως γεωργοί, μοιράζονταν χωρίς κανένα πρόβληµα τα γεωργικά µηχανήµατα, και συνεργάζονταν αρµονικά για την εµπορία των προϊόντων τους.

      Όµως, η µακρά συνεργασία τους διεκόπη απότοµα. Η διένεξη ξεκίνησε από µία μικρή παρεξήγηση, εξελίχθηκε σε µιά σημαντική διαφορά, και τελικά κατέληξε σε ανταλλαγή πικρών λόγων.

       Ένα πρωί κάποιος χτύπησε την πόρτα του µμεγαλύτερου αδελφού. Εκείνος άνοιξε και αντίκρισε έναν άνθρωπο µε την εργαλειοθήκη ενός ξυλουργού.

- Ψάχνω για δουλειά λίγων ηµερών, είπε. Ίσως έχετε ανάγκη για κάποιες µικροεργασίες και θα µπορούσα να σας φανώ χρήσιµος.

- Πράγµατι, συµφώνησε ο µεγαλύτερος αδελφός. Έχω µια δουλειά για σένα. Κοίταξε σε εκείνον τον κολπίσκο, στο απέναντι αγρόκτηµα. Αυτός είναι ο γείτονάς µου. Στην πραγ­µατικότητα, είναι ο µικρότερος αδερφός µου. Μέχρι την περασµένη εβδομάδα υπήρχε ένα χωράφι ανάµεσά µας. Όµως, έσκαψε µε την µπουλντόζα του µέχρι το ανάχωµα του ποταµού και τώρα υπάρχει ένα ποταµάκι ανάµεσά µας. Λοιπόν, µπορεί να κατάφερε να µε θυµώσει, αλλά εγώ θα κάνω κάτι χειρότερο. Βλέπεις αυτόν το σωρό µε ξύλα στο στάβλο; Θέλω να φτιάξεις έναν ψηλό φράχτη. Δεν θέλω να ξαναδώ το πρόσωπό του.

- Νοµίζω ότι καταλαβαίνω την κατάσταση, απάντησε ό ξυλουργός. Πιστεύω ότι µπορώ να τα καταφέρω και ότι στο τέλος θα ευχαριστηθείς µε τη δουλειά µου.

          Ο µεγαλύτερος αδελφός έπρεπε να πάει στην πόλη για να τελειώσει κάποιες δουλειές.

Έτσι, βοήθησε τον ξυλουργό να µεταφέρει τα ξύλα, και έφυγε για την πόλη. Ο ξυλουργός εργάστηκε σκληρά κατά τη διάρκεια της µέρας. Λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, όταν ο γεωργός επέστρεψε, ό ξυλουργός είχε µόλις τελειώσει τη δουλειά του. Τα µάτια του αγρότη γούρλω­σαν από αυτό που αντίκρισε. Δεν είχε κατασκευαστεί ο φράχτης πού είχε ζητήσει. Αντί για τον φράχτη, υπήρχε µιά γέφυρα από τη µια µεριά του ρέµατος µέχρι την άλλη.

           Εκείνη την ώρα, είδε από την άλλη µεριά της γέφυρας να έρχεται προς το µέρος του ο γείτονας, ο νεότερος αδελφός του. Όταν τον πλησίασε, άπλωσε τα χέρια του και του είπε:

      - Είσαι ο καλύτερος αδελφός που θα µπορούσα να είχα. Μετά από όλα όσα έχω κάνει και έχω πει εναντίον σου, έχτισες µια γέφυρα ανάµεσά µας.

Τα δύο αδέλφια αγκαλιάστηκαν, µετανιωµένα για ό,τι είχε συµβεί ανάµεσά τους. Γύρισαν και είδαν τον ξυλουργό να σηκώνει την εργαλειοθήκη και να την κρεµάει στον ώµο του.

-Όχι, µην φεύγεις, περίµενε! Μείνε λίγες ηµέρες. Έχω κι άλλες εργασίες για σένα, είπε ο µεγαλύτερος αδελφός.

- Θα ήθελα πολύ να µείνω, είπε ο ξυλουργός, αλλά έχω να χτίσω κι άλλες γέφυρες».