ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Η πρώτη Κυριακή των Νηστειών ονομάζεται Κυριακή της Ορθοδοξίας.

Ονομάζεται έτσι, διότι τη μέρα αυτή η αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη διαχρονική νίκη της έναντι όλων των αιρέσεων, καθώς και όλων εκείνων που την καταδίωξαν.

Κανείς ποτέ με κανέναν τρόπο δεν μπόρεσε κι ούτε θα μπορέσει να καταλύσει την Εκκλησία. Γιατί η Εκκλησία δεν είναι γήινο κατασκεύασμα. Η Εκκλησία είναι από τον ουρανό, 

είναι ουρανός η Εκκλησία, 

η Βασιλεία τον Ουρανών πάνω στη γη. 

 Αυτό μας λέει και η ευαγγελική περικοπή της Κυριακής αυτής...

ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ιώ. α´ 44-52

«Ευρήκαμεν, Ιησούν... τον από Ναζαρέτ»

Ήταν και ο Φίλιππος ένας από τους Ιουδαίους εκείνους που περίμεναν τον Μεσσία. Μελετούσε κι αυτός τα ιερά τους βιβλία που μιλούσαν για τον ερχομό του Λυτρωτή. Και καλλιεργούσε κι αυτός – όπως κάθε ευσεβής Ιουδαίος – τη λαχτάρα και τον πόθο να συμβεί στη δική του εποχή τούτο το μεγάλο καλό.

Ήταν έτοιμη έτσι η ψυχή του, όταν πέρασε ο Χριστός – Αυτός που περίμεναν οι αιώνες και οι λαοί – δίπλα του και του είπε «ακολούθει μοι», έλα μαζί μου.

Και πήγε μαζί του.

Τον ακολούθησε.

Τι έζησε άραγε κοντό στον Χριστό ο Φίλιππος;

Τι είδε, τι έμαθε, τι ένοιωσε, τι του αποκαλύφθηκε;

Δεν μας το λέει το Ιερό Ευαγγέλιο. Το διαισθανόμαστε όμως. Το καταλαβαίνουμε καλά. Γιατί όταν συνάντησε σε λίγο τον φίλο του Ναθαναήλ, γεμάτος χαρά του είπε– «ον έγραψε Μωυσής εν τω νόμω και οι προφήται ευρήκαμεν Ιησούν... τον από Ναζαρέτ»· Αυτόν για τον Οποίον έγραψε ο Μωυσής στο Νόμο και οι άλλοι προφήτες προαναγγείλανε, Αυτόν τον βρήκαμε! Αυτόν που περιμέναμε, που ποθούσαμε, που λαχταρούσαμε.  Και Αυτός δεν είναι άλλος από τον Ιησού που κατάγεται από τη Ναζαρέτ. Τι πανηγυρικό τόνο θα είχε η φωνή του Φίλιππου! Τι ενθουσιασμό ο λόγος του! Τι λάμψη τα μάτια του!

Ο Ναθαναήλ βεβαία είχε τις επιφυλάξεις του· μα είναι δυνατόν να προέλθει κάτι καλό από τη Ναζαρέτ; Δεν είχε καλή φήμη ο τόπος αυτός εκείνη την εποχή. Αλλά ο Φίλιππος δεν κάμφθηκε από τους δισταγμούς του φίλου του. Είχε ζωηρά τα δικά του προσωπικά αισθήματα από την συνάντησή του με τον Ιησού Χριστό και ήταν βέβαιος ότι και ο Ναθαναήλ θα αισθανόταν  όπως ο ίδιος. Αρκεί μόνο να συναντούσε τον Χριστό. Αρκεί μόνο αυτό. Και γι᾿ αυτό και του είπε «έρχου και ίδε», έλα και δες μόνος σου. Έλα να βεβαιωθείς προσωπικά για όσα σου λέω.

Και δεν έπεσε έξω ο Φίλιππος. Ο Ναθαναήλ όταν συνάντησε  τον Χριστό και ένοιωσε ότι ο Χριστός τα πάντα γνώριζε και μπορεί, ξεπέρασε τον Φίλιππο. Έφθασε σε θαυμαστή ομολογία λέγοντας· «ραββί, συ ει ο υιός του Θεού, συ ει ο βασιλεὺς του Ισραήλ»· Διδάσκαλε, συ είσαι ο Υιός του Θεού, συ είσαι ο βασιλιάς του Ισραήλ.

«Ευρήκαμεν, Ιησούν... τον από Ναζαρέτ».

«Ευρήκαμεν»· πόσων χρόνων αναζήτηση δείχνει αυτή η λέξη· πόση προσμονή· πόση λαχτάρα και πόθο. Αλλά και πάση χαρά και βαθειά ικανοποίηση. Ο Φίλιππος είχε βρει τον θησαυρό που αναζητούσε. Ήταν πλέον ευτυχής.

Ο Χριστός, ο πολύτιμος θησαυρός, ήρθε στη γη μας.

Κι εμείς στην Ορθόδοξη  Εκκλησία μας Τον βρήκαμε.

Μάς Τον έδειξαν και μάς οδήγησαν σ᾿ Αυτόν οι ευσεβείς γονείς και δάσκαλοί μας.

Δεν περιμένουμε πια κανένα «Μεσσία». Δεν κινδυνεύουμε ψάχνοντας σε κακοτοπιές για «Μεσσία». «Ευρήκαμεν, Ιησούν... τον από Ναζαρέτ».

Μόνο που αυτό το «ευρήκαμεν» πρέπει να γίνει προσωπικό.

Να το νοιώσει κανείς σαν φωτισμό τού νου μέσα από την προσωπική μελέτη του λόγου τού Θεού, που διαφωτίζει και σώζει.

Να το νοιώσει σαν πληρότητα της υπάρξης του μέσα από την συνειδητή συμμετοχή στη θεία Λατρεία.

Να το αισθανθεί μέσα από την βεβαιότητα για την αγάπη του Θεού και την συγγνώμη Του.

Και ακόμα· μέσα από τον αγώνα του τον προσωπικό να ζήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, που κάνει τη ζωή μας καθαρή, φωτεινή.

Ό,τι βιώνεται προσωπικά, κερδίζεται και μένει. Και αξίζει.

«Ευρήκαμεν, Ιησούν... τον από Ναζαρέτ»·

έκφραση χαράς, βαθειάς  ικανοποιήσεως, ευτυχίας.

     Όταν κανείς φθάνει σ᾿ αυτό το ευφρόσυνο αίσθημα, επιθυμεί πια να μοιρασθεί την χαρά του. Στρέφεται αβίαστα στον διπλανό του, που ψάχνει ακόμη, και τούτο μόνο του λέει· «έρχου και ίδε».

Και η Βασιλεία του Θεού απλώνεται στη γη μας.