καλημέρα
Και πάλι μαζί για να περάσουμε τις κρύες αλλά και όμορφες μέρες που έρχονται.
Ήδη είμαστε στη 10η μέρα του νέου χρόνου και διαπιστώνουμε για άλλη μια φορά πως ο χρόνος κυλάει γρήγορα. όπως μου είχε πει μια φίλη η κάθε μέρα μου περνά βασανιστικά αργά αλλά οι μέρες περνάνε απελπιστικά γρήγορα. Όση τραγικότητα έχει αυτή η διαπίστωση άλλο τόσο αληθινή είναι. Να θυμόμαστε, το παρελθόν έφυγε και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό. για το μέλλον όλα είναι αβέβαια. Το μόνο που έχουμε είναι το παρόν κι αυτό κυλά με την ευκολία του υδράργυρου.
Γι αυτό, αυτό που μένει, είναι να δουλεύουμε τις στιγμές και να είμαστε ευχαριστημένοι με αυτά, που η πανσοφία του Θεού μας δίνει κάθε λεπτό. Να είμαστε σίγουροι ότι μας δίνει πάντα τα καλύτερα.
Ο χρόνος λοιπόν μια έννοια ανθρώπινη και σχετική. Αλλά με ανυπολόγιστη αξία.
«Μέσα ἀπό τά γεγονότα τῆς κάθε μέρας,χρόνια ὁλόκληρα, σιγά-σιγά,
ἄλλοτε συνειδητά κι ἄλλοτε ἀσυνείδητα,
χτίζουμε ἤ γκρεμίζουμε τόν ἁγιασμό μας.Σκοτεινιάζουμε ἤ ἀθανατίζουμε τήν ὕπαρξή μας...
Οἱ ἄνθρωποι γύρω μαςἀπό μᾶς ἁγιάζουνκαί ἀπό μᾶς ξεπαγιάζουν...Γι’αὐτό παρατείνεται ἡ ζωή μας:Γιά νά προλάβουμε,πρίν δύσει ὁ ἥλιος αὐτῆς τῆς ζωῆς,Νά ἐλεηθοῦμε καί νά ἐλεήσουμε...
Γι’ αὐτό εἴμαστε ἐν ζωῇ:Γιά νά προλάβουμε νά ἀγαπήσουμε.Νά ἀγαπήσουμε τούς ἀνθρώπους.Νά ἀγαπήσουμε τό Χριστό.Ὄχι αὔριο, σήμερα.