ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ

καλησπέρα

     Απόγευμα Κυριακής. Κυριακή η μέρα που πήρε το όνομά της από τον Κύριό μας. Κυριακή είναι η μέρα που δίνουμε το χρόνο μας στον Κύριό μας. Και εφόσον βρισκόμαστε ακόμη στην επίδραση της διαδικασίας του χρόνου που έφυγε με τον χρόνο που έρχεται, θα σας πω ένα παραμύθι. Αν θέλετε μπορείτε να σχολιάσετε και να κουβεντιάσουμε. 

     Πάντως μετά το παραμύθι θα σας έχω κάποιες ερωτήσεις και θα περιμένω τις απαντήσεις σας. Ας πούμε ότι θα βγάλουμε και νικητή ή... βασιλιά όπως θέλετε.

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ

Ἄκουσα, λέει, γιά μιά μεγάλη πόλη ὅπου οἱ πολίτες εἶχαν τήν ἑξῆς παράξενη συνήθεια: Ἔβρισκαν ἕναν ξένο καί ἄγνωστο ἄνδρα, ὁ ὁποῖος δέν γνώριζε τούς νόμους καί τίς παραδό­σεις τοῦ τόπου, καί τόν ἔκαναν βασιλιά. Τοῦ παραχωροῦσαν ὅλες τίς ἐξουσίες καί τόν ὑπηρε­τοῦσαν σ᾿ ὅ,τι ἐκεῖνος ἤθελε. Κι αὐτός μέν νόμιζε ὅτι θά εἶναι γιά πάντα βασιλιάς, γιά νά ἀπο­λαμβάνει δόξες καί τιμές καί νά σπαταλᾶ ἀλόγιστα τά πλούτη πού διέθετε. Ἐκεῖνοι ὅμως εἶ­χαν διαφορετικό σχέδιο: Ὅταν συμπληρωνόταν ἕνας χρόνος, ξεσηκώνονταν ἐναντίον του, τοῦ ἀφαιροῦσαν ὅλα τά ὑπάρχοντα κι ἀφοῦ τόν διαπόμπευαν στούς δρόμους τῆς πόλεως, τόν ἔστελναν ἐξόριστο σέ ἕνα μεγάλο μακρινό νησί. Ἐκεῖ ὁ ἄνθρωπος αὐτός, πού προηγουμέ­νως ζοῦσε μέσα στά πλούτη καί τή χλιδή, ὑπέφερε ἀπό τή φτώχεια, τήν πείνα καί τό κρύο χωρίς καμία ἐλπίδα σωτηρίας. Κι αὐτό γινόταν συνέχεια στήν πόλη ἐκείνη. Κάθε ἄνθρωπος πού ἐπέλεγαν γινόταν βασιλιάς γιά ἕνα χρόνο κι ἔπειτα τόν περίμενε ἐξορία μόνιμη!
Κάποτε ὅμως βρέθηκε ἕνας πολύ συνετός καί φρόνιμος ἄνδρας, ὁ ὁποῖος, ὅταν τόν κάλε­σαν οἱ πολίτες ἐκεῖνοι καί τόν ἔκαναν βασιλιά, δέν θαμπώθηκε ἀπό τίς τιμές καί τά ἀξιώματα οὔτε ἀπό τά πλούσια ὑλικά ἀγαθά πού τοῦ προσέφεραν. Ἐκεῖνο πού τόν ἀπασχολοῦσε ἦταν πῶς θά μποροῦσε νά ἀξιοποιήσει καλύτερα τόν χρόνο τῆς βασιλείας του. Μελετοῦσε, σκεπτό­ταν, ρωτοῦσε, κι ἔτσι κάποτε ἔμαθε τήν ἀλήθεια. Πληροφορήθηκε δηλαδή τή συνήθεια τῶν πολιτῶν νά ἐξορίζουν τόν βασιλιά τους σέ ἕνα μακρινό τόπο ἐπ᾿ ἀόριστον. Ζήτησε μάλιστα ἀκριβεῖς πληροφορίες γιά τόν τόπο ἐκεῖνο καί γιά τό πῶς θά μποροῦσε ἐκεῖ νά ἐξασφαλίσει τή διαμονή του. Ὅταν λοιπόν τά ἔμαθε ὅλα αὐτά, ἔκανε τό ἑξῆς: Συγκέντρωσε ὅσο περισσότερα χρήματα καί πολύτιμους θησαυρούς ἀπό αὐτούς πού κατεῖχε, καί τά ἔστειλε μέ ἔμπιστους ὑπηρέτες του στό νησί ὅπου ἐπρόκειτο νά ἐξορισθεῖ.

Ὅταν συμπληρώθηκε ὁ χρόνος, καί αὐτός εἶχε τήν ἴδια μοίρα μέ τούς ἄλλους. Τόν συνέλα­βαν καί τόν ἔστειλαν πτωχό καί γυμνό στήν ἐξορία. Ἐκεῖ ὅμως τόν περίμεναν οἱ θησαυροί του. Καί ἐνῶ ὅλοι οἱ προηγούμενοι προσωρινοί βασιλιάδες βασανίζονταν ἀπό τήν πείνα καί τήν ἀνέχεια, ἐκεῖνος τώρα μποροῦσε μόνιμα νά ἀπολαμβάνει ὅσα ἀποταμίευε ἐκεῖ κατά τό διά­στημα τῆς σοφῆς καί συνετῆς διακυβερνήσεώς του. Πραγματικά σοφός βασιλιάς!

πάμε στις ερωτήσεις

1. Ποιος είναι ο «βασιλιάς γιά ἕνα χρόνο»;
2. Η βασιλεία του ενός χρόνου ποιά είναι;
3. Ποιο είναι το νησί;
4. ποιοι είναι οι θησαυροί;
5. Πως αποκτούνται αυτοί οι θησαυροί;

κάθε σωστή απάντηση θα έχει...