Κάθε χρόνο αυτές τις μέρες του Μάρτη,
η καρδιά μου χτυπά πιο δυνατά,
η σκέψη μου περιτριγυρίζει κάθε γωνιά της Ελλάδας μας,
αφουγκράζεται την κάθε πέτρα και κάθε βράχο,
ακούει τις ιστορίες του...
ο βράχος που έγινε ταμπούρι
η πέτρα που έγινε πολεμικό υλικό
Μαζί με το ανοιξιάτικο αεράκι έρχονται κανονιοβολισμοί, τραγούδια κλέφτικα, φωνές, αντάρα
Φτάνει μέχρι εδώ η λάμψη από τα μπουρλότα
οι κραυγές, οι πόνοι, οι θυσίες...
Κατακλύζει την ατμόσφαιρα μια έκρηξη τρέλας
μια φωτιά αποφασιστικότητας και ξεσηκωμού
η μεγάλη νίκη των λίγων Ελλήνων
στον δίκαιο αγώνα για την πίστη και την ελευθερία!
Μελιτίνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου