Αποκλεισμένη μέσα στη μοναξιά,
περιτριγυρισμένη από μελαγχολία,
νιώθει τον κλοιό της απόγνωσης
να της σφίγγει τον λαιμό...
επιλέγει το σκοτάδι,
ίσως για να κρυφτεί...
Μια αχτίδα φωτίζει τον χάρτη,
εκεί που είναι η πυξίδα,
η αχτίδα φωτίζει και την ψυχή της!
Σκέφτεται την πυξίδα της ζωής της,
που παράτησε ξαφνικά,
όταν άρχισε να την κυκλώνει η μελαγχολία...
Τότε είχε πυξίδα την Εκκλησία,
τον εσπερινό, τη Θ. Λειτουργία,
τότε δεν ήταν ποτέ μόνη της...
το ένιωθε, είχε τους δικούς της.
είχε ελπίδα και προχωρούσε μπροστά!
Μελιτίνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου