ΔΕΝ ΣΟΥ ΔΙΝΩ ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ

Ο βροχερός καιρός θέλει το παραμύθι του. 

Για σήμερα έχουμε ένα κατάλληλο για τη μέρα.

                      Δεν σου δίνω το διαμάντι                    

 Τα παλαιότερα χρόνια οι άρχοντες έβρισκαν έξυπνους τρόπους να επιλέγουν τούς συνεργάτες τους. Πίστευαν πώς καλός σύμβουλος ήταν ὀ,τι πολυτιμότερο για την επιτυχία του δύσκολου έργου τους και την ευτυχία των υπηκόων.
Ένας βασιλιάς, λοιπόν, θέλοντας να εκλέξει ως σύμβουλο κάποιο ειλικρινή και συνετό άνθρωπο, μεταχειρίστηκε τρόπο παράξενο αλλά και συνηθισμένο για την εποχή του.Προσκάλεσε στα ανάκτορα πέντε άνδρες, πού στην πρωτεύουσά του κυκλοφορούσε η φήμη, ότι ήταν έξυπνοι, προικισμένοι με εξαιρετικά διανοητικά προσόντα.Τούς καλοδέχτηκε στη μεγάλη αίθουσα κι έπειτα τούς έδειξε πέντε αστραφτερά διαμάντια.

—Κρατώ στα χέρια μου αυτούς τούς θησαυρούς, είπε, για να αμείψω εκείνον πού θα διακριθεί για την ειλικρίνειά του. Πέστε μου την αλήθεια, τι πιστεύετε για τη δύναμη και τη δόξα μου;Θαμπώθηκαν oἱ άνδρες από το μέγεθος και την ωραιότητα των διαμαντιών. Λαχτάρησαν ν’ αποκτήσουν ένα δικό τους. Και εύστροφοι όπως ήταν στο λόγο απάντησαν άμεσα και οι τέσσερις, εκθειάζοντας το μεγαλείο του.
—Σπουδαίε άρχοντα, πού σε περιβάλλει η δόξα και η τιμή του λαού σου, σίγουρα θα αναδειχτείς ο μεγαλύτερος κι ενδοξότερος ήρωας της ιστορίας!...Ὁ σοφός βασιλιάς άκουσε τα λόγια τους κι όπως είχε υποσχεθεί χάρισε από ένα διαμάντι στον καθένα ξεχωριστά, εκτός από τον πέμπτο.Εκείνος σιωπούσε.Απευθύνθηκε σ᾽ αυτόν ο άρχοντας και τον παρακάλεσε να πει τη γνώμη του.—Μεγαλειότατε, η δύναμη του θρόνου σου είναι παρακαταθήκη, σκέπτομαι, πού εμπιστεύτηκε στα χέρια σου ο Θεός για το καλό του λαού σου και σίγουρα κάποια μέρα θα σου ζητήσει λόγο, πώς τη διαχειρίστηκες. Πολεμικά κατορθώματα και κατακτήσεις, όση δόξα κι αν σου δώσουν, θα είναι ψεύτικη και παροδική. Αν κυβερνήσεις με συναίσθηση ευθύνης, με κατανόηση και συμπόνια στους φτωχούς και τούς αδύνατους κι αν πάντα σε διακατέχει ἡ έγνοια της δικαιοσύνης, θα είσαι σωστός, αληθινός άρχοντας και οι άνθρωποι σου ευτυχισμένοι...Όσοι παρευρίσκονταν, περίμεναν ανυπόμονοι να δουν τη στάση του βασιλιά, τι θα έλεγε.
Εκείνος στάθηκε όρθιος και με περίσκεψη είπε σταθερά κι επίσημα:—Δεν σου χαρίζω το πέμπτο διαμάντι... Σου δίνω ολόκληρη την εμπιστοσύνη και την αγάπη μου. Μείνε κοντά μας στα ανάκτορα. Βρήκα τον ειλικρινή φίλο, πού επιζητούσα.

  Την άλλη μέρα οι άλλοι τέσσερις άνδρες επανήλθαν στα ανάκτορα και ανήγγειλαν στο βασιλιά ότι τα διαμάντια, πού τούς είχε δώσει, δεν ήταν γνήσια αλλά ψεύτικα.

—Το ήξερα, απάντησε ο σοφός άρχοντας. Μου δώσατε ψεύτικους επαίνους και κολακείες κι εγώ σας χάρισα ψεύτικα διαμάντια. Σας πλήρωσα με το ίδιο νόμισμα!

Είναι τόσο απαραίτητο και σπουδαίο όλοι οι άρχοντες, σ’ όλες τις εποχές, να έχουν ειλικρινείς συμβούλους και φόβο Θεού, για να επικρατεί στον κόσμο ἡ δικαιοσύνη και ἡ ειρήνη!