Όταν βλέπω προσκυνητάρια στον δρόμο
συγκινούμαι, χαίρομαι, ευγνωμονώ.
Χαίρομαι με την ευγνωμοσύνη που κρύβουν άλλοτε,
κι άλλοτε συγκινούμαι με την ανάγκη για μνήμη...
Πάντοτε όμως τα μικρά μικρά εκκλησάκια
είναι οι καλύτερες επισημάνσεις
για αυξημένο κίνδυνο στην περιοχή.
Ευγνωμονώ, όπως μιλάνε σε όλους και λένε,
εδώ κάποιος, κάποιοι κινδύνευσαν,
εσύ το ξέρεις από μας και μπορείς να προσέχεις περισσότερο!
Σχεδόν όλα έχουν αναμμένα καντηλάκια,
διαλύουν σκοτάδια φόβου και λησμονιάς...
Τα βράδια όταν περνάω νιώθω να συμμετέχω
στην ευλάβεια των Ελλήνων,
στο φως των προσευχών τους!
Μελιτίνη
Αφιερωμένο σε όλους όσους θα μετακινηθούν αυτές τις μέρες,
για να γιορτάσουν το Πάσχα με τις οικογένειές τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου