μια παρτίδα Ιστορίας

 τη Θράκη και τα μάτια σας!!!

Από τα μέσα του 14^ου αιώνα, που έπεσε στα χέρια των Τούρκων  η ευρύτερη περιοχή της Θράκης, δεν πέρασε στιγμή, που να μην οραματίζονται οι Έλληνες της Θράκης την απελευθέρωσή τους. Οι αιώνες περνούσαν, η Θράκη η ελληνική γη κάτω από τη μύτη της Πύλης, με ασφυκτικό κλοιό γύρω της, αιώνες υπόδουλη στην Οθωμανική αυτοκρατορία  έζησε.  Πρόσφερε στο Έθνος Λόγιους, Δασκάλους, Αγωνιστές στον αγώνα της παλιγγενεσίας. Υπέμεινε το συχνό φρικτό παιδομάζωμα και τα στρατόπεδα των γενίτσαρων. Μεγαλούργησε με θυσίες και προσφορές.

ΧΡΟΝΙΚΟ ΠΡΙΝ

ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

1903. Την εποχή εκείνη οι Έλληνες της Θράκης είχαν ένα διμέτωπο σκληρό άνισο αγώνα εναντίον των Τούρκων κατακτητών και εναντίον των Βουλγάρων Κομιτατζήδων.

Τα ελληνόπουλα της Θράκης γαλουχημένα με την Μεγάλη Ιδέαν του Έθνους και τα όνειρα της Μεγάλης και απαλλαγμένης από Τούρκους και Βουλγάρους Ελλάδας πρόταξαν τα στήθη τους στους Βουλγάρους επιδρομείς, τους οποίους απέκρουσαν με απαράμιλλο ηρωισμό. Ο αγώνας με τα ποτάμια ελληνικού αίματος έσωσε τη Θράκη από τον κίνδυνο του Πανσλαβισμού. Έγραψαν και τότε λαμπρές σελίδες στην Ένδοξη Εθνική Ιστορία μας.

1907. Ιδρύεται στην Αδριανούπολη η «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ» και ο  κανονισμός της «Εθνικής Εργασίας» δηλαδή το καταστατικό της.  Η Οργάνωση  αρθρώνεται σε τέσσερεις βαθμίδες, η πρώτη είναι το «Αόρατο κέντρο» που είναι το ελληνικό κομιτάτο στην Αθήνα με διοικητή το στρατηγό Δαγκλή που τελικά περιέλαβε τέσσερα τμήματα α) το Ηπειρωτικόν, β) το Μακεδονικόν, γ) το Θρακικόν και δ) το Ασιατικόν. Στη δεύτερη βαθμίδα ήταν τα «Ανώτερα Κέντρα» στα ελληνικά προξενεία. Στην Τρίτη ήταν τα «Κέντρα» που ήταν οι Επαναστατικές Επιτροπές των πόλεων και τέλος στην τέταρτη βαθμίδα ήταν οι «Επιτροπαί» στα χωριά. Όλα τα μέλη της «Πανελληνίου Οργανώσεως» ονομάζονταν «Αδελφοί».

Ο εφοδιασμός της Θράκης ήταν πολύ δύσκολος και επικίνδυνος επειδή αφενός ήταν μακριά από την ελεύθερη Ελλάδα και αφετέρου δεν γειτνίαζε με αυτήν, όπως ήταν η Μακεδονία. Τα όπλα αρχικά μεταφέρονταν από τον Αρχηγό του ελληνικού στόλου Δεμέστιχα στη Σκόπελο. Από κει ιστιοφόρα που ναύλωνε η Πανελλήνια Οργάνωση  τα έπαιρναν και τα έφερναν στο λιμάνι της Μάκρης Αλεξανδρούπολης και τα έθαβαν στην άμμο. «Αδελφοί» τη νύχτα τα ξέθαβαν και με την βοήθεια του ελληνικού προξενείου πήγαιναν στην ενδοχώρα. Ταυτόχρονα όπλα έρχονταν και από το Ανώτερο Κέντρο της Κωνσταντινούπολης με πρόξενο τον Ίωνα Δραγούμη.

1913. Πρώτη  απελευθέρωση της Θράκης.

Η 8^η Ελληνική μεραρχία, που είχε τα τμήμα της στην Καβάλα άρχισε την προέλασή της προς τη Δυτική Θράκη στις 12 Ιουλίου 1913 και την ίδια μέρα απελευθέρωσε την Ξάνθη. Μετά από δυο μέρες στις 14 Ιουλίου απελευθερώθηκε και η Κομοτηνή. Τις ίδιες μέρες με την προέλαση του ελληνικού στρατού αποβιβάστηκαν και αγήματα πεζοναυτών του ελληνικού στόλου στην Αλεξανδρούπολη, στη Μάκρη, στη Μαρώνεια και στο Πόρτο Λάγος.

Στις 12 Ιουλίου 1913 απελευθερώθηκε και η νύφη του Θρακικού η Αλεξανδρούπολη από αγήματα πεζοναυτών του θρυλικού θωρηκτού ΑΒΕΡΩΦ στο οποίο ήταν ο ίδιος ο ηρωικός ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης.

Στις 13 Ιουλίου σύνταγμα πεζοναυτών προέλαυσε κατά μήκος της δεξιάς όχθης του Έβρου μέχρι την Κορνοφωλεά, κοντά στο Σουφλί, όπου συναντήθηκε με τα τουρκικά στρατεύματα που ανακατέλαβαν μέχρι εκεί όλη την υπόλοιπη Θράκη, επωφελούμενοι τον δεύτερο βαλκανικό πόλεμο.

Ιούλιος – Οκτώβριος 1913. Αυτονομία της Δυτικής Θράκης

10 Αυγούστου 1913. Παραχώρηση της Δυτικής Θράκης στη Βουλγαρία.(συνθήκη Βουκουρεστίου)

Τα ανατολικά σύνορα της νικήτριας Ελλάδας περιορίστηκαν στον ποταμό Νέστο. Όλη η Δυτική Θράκη από το Νέστο μέχρι τον Έβρο περιήλθε στην ηττημένη Βουλγαρία. Αν δεν νικούσαμε τι θα γινόταν άραγε. Οι Έλληνες κάτοικοι χάρηκαν για λίγους μήνες την ελευθερία και μετά δέχτηκαν τη βαριά καταθλιπτική μαύρη βουλγαρική κατοχή, που κράτησε επτά χρόνια. Οι Βούλγαροι έκαναν βαρβαρότητες, θηριωδίες για να εξοντωθούν οι Έλληνες ή να εκβουλγαριστούν.

Πολλές χιλιάδες Ελλήνων έχοντας πικρή πείρα των δεινών που υπέστησαν από τους Βουλγάρους στην πρώτη βουλγαρική κατοχή εγκατέλειψαν τις πανάρχαιες πατρογονικές εστίες τους και προτίμησαν την προσφυγιά. Όσοι έμειναν εγκλωβίστηκαν στη Δυτική Θράκη με τους Βουλγάρους, διώχθηκαν και εξοντώθηκαν.

1919. Κατάληψη από τα συμμαχικά στρατεύματα της ΑΝΤΑΝΤ μετά το τέλος του πρώτου παγκόσμιου πολέμου.

1919. Διασυμμαχική Διοίκηση της Δυτικής Θράκης

Εν αναμονή της τελικής επίλυσης του δυτικοθρακιωτικού ζητήματος, η Αντάντ εγκαθίδρυσε, με απόφαση του Ανώτατου Συμβουλίου των Συμμάχων, προσωρινή Διασυμμαχική Διοίκηση στις 20 Οκτωβρίου 1919.

Ο προσωρινός κυβερνήτης Charpy εγκαταστάθηκε μαζί με το στρατιωτικό του επιτελείο στην Κομοτηνή στις 10 Οκτωβρίου 1919, θέτοντας υπό γαλλικό έλεγχο το σύνολο των νομοθετικών, εκτελεστικών και δικαστικών εξουσιών. Ο Καταστατικός Χάρτης της διοικητικής δομής εκδόθηκε την 1η Δεκεμβρίου 1919, ενώ η σημαία του νέου κρατιδίου αποτελείτο από μια μπλε λωρίδα μεταξύ δύο λευκών. Η γαλλοκρατούμενη αυτόνομη πολιτεία της Δυτικής Θράκης έμελλε να λειτουργήσει για ένα επτάμηνο, από τον Οκτώβριο 1919 έως τον Μάιο του 1920.

14 ΜΑΪΟΥ 1920

ΧΡΟΝΙΚΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

1920. Δεύτερη απελευθέρωση της Δυτικής Θράκης και παραχώρησή της στην Ελλάδα μετά το τέλος του πρώτου παγκόσμιου πολέμου.

Ανατέθηκε από την ΑΝΤΑΝΤ η κατάληψη της Δυτικής Θράκης στον ελληνικό στρατό. Το Σώμα Στρατού Εθνικής Αμύνης που μετονομάστηκε σε Στρατιά Θράκης με Διοικητή τον Αντιστράτηγο Εμμανουήλ Ζυμβρακάκη βρισκόταν σε εφεδρεία στην περιοχή Σερρών με Στρατηγείο στη Θεσσαλονίκη. Τμήματα της Στρατιάς ανέλαβαν την ταυτόχρονη απελευθέρωση των πόλεων. Ορίστηκε ημερομηνία έναρξης της καταλήψεως η 14^η Μαΐου 1920.

·  Η Μεραρχία Σερρών με Διοικητή τον Υποστράτηγο Επαμεινώνδα Ζυμβρακάκη είχε αποστολή την κατάληψη της Κομοτηνής και τη φρούρηση της σιδηροδρομικής γραμμής από τις Φέρρες μέχρι του Κούλει - Μπουργκάζ. Στις 3 το πρωί άρχισε η πορεία της Μεραρχίας από τα προάστια της Κομοτηνής και έφτασε έξω από την Κομοτηνή στις 8. Στις 10 το πρωί οι κάτοικοι της πόλης με ενθουσιώδη υποδοχή ζητωκραυγές, λουλούδια καλωσόριζαν τους ελευθερωτές στρατευμένους αδελφούς.

·  Η Μεραρχία Ξάνθης με Διοικητή τον Κωνσταντίνο Μαζαράκη είχε αποστολή την κατάληψη της Αλεξανδρουπόλεως, του Σουφλίου και του Διδυμοτείχου. Στις 12 Μαΐου επιβιβάστηκαν σε πέντε πλοία από τη Θεσσαλονίκη και έφτασαν στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης στις 5 το πρωί της ίδιας μέρας της 14^ης Μαίου. Στις 6 το πρωί άρχισε η κατάληψη της πόλης με ενθουσιώδη υποδοχή του Ελληνικού στόλου και του Ελληνικού στρατού. Με ζητωκραυγές και λουλούδια κατευθύνθηκαν όλοι μαζί στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου όπου έγινε Δοξολογία και μετά επίσημη παράδοση της πόλης, υποστολή της Γαλλικής σημαίας και έπαρση της γαλανόλευκης Ελληνικής σημαίας στο Διοικητήριο της πόλης. Το πρακτικό της απελευθέρωσης της πόλης φυλάσσεται σήμερα στο εκκλησιασιαστιό Μουσείο.`

·  Η 9^η Μεραρχία με Διοικητή τον Υποστράτηγο Λεοναρδόπουλο είχε αποστολή την αιφνιδιαστική κατάληψη των γεφυρών Ουζούν Κιουπρού (οδική) και Κουλελι-Μπουργκάζ (σιδηροδρομική) και της πόλης Καραγάτς, τη φρούρηση της σιδηροδρομικής γραμμής την Άμυνα στη γέφυρα του Έβρου και την εξασφάλιση της προκάλυψης προς Βουλγαρία μεταξύ των ποταμών Ερυθροπόταμου και Έβρου. Ξεκίνησε από την Ξάνθη τστις 9 το πρωί της 14^ης Μαίου 1920 και το απόγευμα της ίδιας μέρας έφτασε στον προορισμό της. Τα ξημερώματα της 16^ης στη 1 κατέλαβε το Καραγάτς με  θερμή υποδοχή από τους κατοίκους. Στις 20 Μαΐου πραγματοποιήθηκε η επίσημη υποδοχή με αψίδα θριάμβου δίπλα στο δημαρχείο της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας παρουσία του βασιλιά Αλέξανδρου.

Γιορτάζουμε φέτος 101 χρόνια από την απελευθέρωση της Θράκης. Τα συναισθήματα είναι ανάμικτα. Η Ιστορία μάς μπερδεύει. Εμείς εδώ πάνω στη μεθόριο ακούμε ακόμη τα αλυχτίσματα, βλέπουμε τα σπίτια «απέναντι». Αφήσαμε ένα μεγάλο κομμάτι της αυτοσυνειδησίας μας.  Γιορτάζουμε, χαιρόμαστε σε κάθε καμπή του χρόνου και ελπίζουμε.

Μελιτίνη 

μια παρτίδα Ιστορίας

Στην πατρίδα μου

μια παρτίδα τελείωσε,

άλλη παρτίδα αρχίζει,

κρατήσου ψυχή μου δεν αργεί,

η ώρα φτάνει,

το παιχνίδι συνεχίζεται!

Ήττες και νίκες,

κέρδη και απώλειες,

στη ζυγαριά της Ιστορίας

ισχύουν άλλοι νόμοι!

Χαμένοι, κερδισμένοι

ορίζουν τις συνθήκες,

η ώρα περνά,

μια νέα ανατολή

με νέες υποσχέσεις

ελευθερίας!

Μελιτίνη

σήμερα 14 Μαίου γιορτάζουν:

• Ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Μάρτυρας ἐν Χίῳ
• Οἱ Ἅγιοι Ἀλέξανδρος, Βάρβαρος καὶ Ἀκόλουθος οἱ Μάρτυρες
• Ὁ Ἅγιος Καρτέγιος Ἐπίσκοπος Λίσμορ
• Ὁ Ἅγιος Θεράποντας ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Κύπρου
• Ὁ Ἅγιος Λεόντιος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων
• Ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Θαυματουργός ὁ διὰ Χριστὸν σαλός
• Ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος ὁ Ἱερομάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Μάρτυρες μοναχοὶ καὶ λαϊκοί
• Ὁ Ἅγιος Δανιὴλ ὁ Ἱερομάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Μάρτυρες μοναχοὶ καὶ λαϊκοί
• Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Νεομάρτυρας
• Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Νεομάρτυρας ὁ Βούλγαρος, ὁ χρυσοχόος
• Ὁ Ὅσιος Νικήτας ὁ Ἔγκλειστος
• Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Ἰαροσλάβλ
• Οἱ Ἅγιοι Ἀριστοτέλης καὶ Λέανδρος οἱ Μάρτυρες