Κάποτε στη γειτονιά μας ήταν ένα μικρό χαριτωμένο παιδάκι. Όλα τα παιδιά ήθελαν να είναι στην παρέα τους και στα παιχνίδια τους. Όταν τελείωνε η μέρα και γύριζαν στα σπίτια τους, γύριζε και το παιδάκι χορτάτο από παιχνίδι αλλά κοιμόταν πεινασμένο.
Δεν ειχαν πάντα φαγητό στο σπίτι. Και τα ρούχα του ηταν μπαλωμένα. Αγνή καθαρή η σκέψη του μα πιο σπουδαια η προσευχη του.
"Θεούλη μου, Σ αγαπώ πολύ, το ξέρω πολύ καλά ότι Εσύ μ αγαπάς πιο πολύ. Κανε να ειναι παντα χαρούμενη η μαμά και ο μπαμπάς να γυρίζει στο σπίτι χωρίς να φωνάζει. Σου υποσχομαι πως δε θα γκρινιάζω και θα περιμενω να μου φέρεις φαγητό για να μην κοιμάμαι νηστικός τα βράδια"
........
Για χρόνια ο μικρός περίμενε, είχε εμπιστοσύνη στην αγάπη του Θεού.
Μελιτίνη
Όσιος Δίος
Μνήμη της Δ' Οικουμενικής Συνόδου
Οσία Μακρίνα αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου
Όσιος Θεόδωρος ο Σαββαΐτης επίσκοπος Εδέσσης
Όσιοι Τέσσερις συνασκητές
Όσιος Διοκλής
Άγιος Γρηγόριος επίσκοπος Πανήδου ο νέος ομολογητής
Όσιος Μιχαήλ
Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ
Όσιος Παΐσιος της Λαύρας των Σπηλαίων
Ανάμνηση θαύματος Αγίου Χαράλαμπου στα Φιλιατρά Μεσσηνίας
Άγιος Ιωάννης Επίσκοπος Μεσσήνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου