skate και βαρύτητα

καλησπέρα
κάθε φορά που περνάω από την πλατεία μας, και είναι πολλές οι φορές μέσα στη μέρα, χαζεύω στα παιδιά που κάνουν skate. κάθε φορά έστω και ένας θα είναι εκεί για να κάνει skate.
τα βλέπω από μακριά, επιβραδύνω, και όταν πια πλησιάζω, σχεδόν σταματάω και τα κοιτάζω με θαυμασμό.η όλη τους προσπάθεια είναι σπουδαία και καταδικασμένη!
ναι, καταδικασμένη. επειδή προσπαθούν να καταρρίψουν το νόμο της βαρύτητας. έχει ένα μεγαλείο το όλο επιχείρημα.
έχουν επιμονή, πολλή προσπάθεια, συνεχή επανάληψη της κάθε κίνησης, δεν τα παρατούν, όταν πέφτουν. δεν σταματούν όταν πετυχαίνουν, συνεχίζουν, ανεβαίνουν πεζούλια, προσγειώνονται, ομαλά ή πέφτουν και χτυπάνε, αλλά και πάλι σηκώνονται και συνεχίζουν.
αυτό που με ξεπερνάει είναι πως ξέρουν ότι έχουν να κάνουν το νόμο της βαρύτητας. ένα νόμο αδυσώπητο, ανελέητο. μέχρι τώρα σε ισχύ! 
κι όμως ελπίζουν να νικήσουν τη βαρύτητα!
ελπίζουν να μας αφήσουν άφωνους.
χαίρονται αυτό που κάνουν
και το σημαντικότερο... δε σταματάνε!

χθες είδα και τα περιστέρια. κάποιος είχε ρίξει ψίχουλα και κείνα έτρωγαν με ευχαρίστηση, περπατούσαν πάνω στις πλάκες κι "έκαναν παρέα" σε ένα μωράκι που τα χάζευε...!
δεν πετούσαν, αλλά ήξεραν πως είχαν φτερά, κι αυτό ήταν το παρήγορο

με γοητεύουν τα παιδιά με τα skate

μου θυμίζουν κάποιους άλλους που επίσης με γοητεύουν. είναι οι αθλητές στο στάδιο των αρετών που έχει αρχίσει και πλησιάζουμε στην τρίτη Κυριακή της Σαρακοστής, της Σταυροπροσκύνησης. αυτοί που αγωνίζονται να νικήσει η ψυχή τους την βαρύτητα, την έλξη της γης. αυτοί που αγωνίζονται να ανεβαίνουν κάθε μέρα και πιο ψηλά. γιατί εκεί είναι πιο κοντά στο Θεό.
καλό ξημέρωμα

Μελιτίνη