Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

Μια προσευχή…

έχει μέρες που έφτασε στα χέρια μου η παρακάτω προσευχή μαζί με τα τραγούδια.
νομίζω ότι όποιος τη διαβάζει το λιγότερο συγκινείται.


 Μια προσευχή…
 Θέλω να κάνω μια προσευχή. Μια βαθειά και αληθινή προσευχή. Μια προσευχή που θα με κάνει να ξανασυλλογιστώ κάποια πράγματα. Μια προσευχή που θα ‘πρεπε πρώτα πρώτα να γίνει προσωπικά, κι όχι διαδικτυακά. Αλλά αυτή τη στιγμή μου είναι πιο εύκολο να τα γράψω. Και είναι και που θέλω να συνοδεύω τις σκέψεις μου με την κατάλληλη μελωδία.
Έβαλα να ακούσω κάποια τραγούδια, τα οποία είχαν τόση επίδραση πάνω μου, όσο κάθε άλλη φορά. Με γέμισαν συναισθήματα. Με έκαναν να μπουκώσω, να θέλω να πλημμυρίσω με δάκρυα. Τελικά νιώθω ότι η καρδιά μου μούσκεψε πιο πολύ. Τόσες σκέψεις τριγυρνάν στο μυαλό μου, θέλουν να πεταχτούν έξω. Δεν ξέρω ποιες θα καταφέρω να σου περιγράψω, για να αισθανθείς έστω ελάχιστα τι εννοώ, και ποιες θα μείνουν γραπωμένες στα καγκελάκια του κλουβιού που έχω εκεί μέσα. Μα φοβάμαι ότι κι αυτά τα σιδερένια καγκελάκια λίγο θέλουν για να λιώσουν. Οπότε κι οι πεισματάρες αυτές σκέψεις, θα κυλήσουν προς τα έξω, αργά και σιωπηλά, χωρίς να το αντιληφθώ ούτε εγώ η ίδια.
Η προσευχή μου θα είναι όπως κάθε φορά: οργανωμένη κι ανοργάνωτη μαζί. Θα έχει αιτήματα, παρακλήσεις, ευχαριστώ, ευγνωμοσύνες, εξομολογήσεις, κατάθεση ψυχής.
Οπότε Θεέ μου, να ‘μαι λοιπόν…Σε παρακαλώ, Σε παρακαλώ, αλήθεια Σε παρακαλώ…θέλω να ‘χεις καλά τους ανθρώπους που αγαπώ. Σε παρακαλώ, έχε καλά τη μανούλα μου, τη μαμάκα, που με αγαπάει τόσο πολύ και κάνει τα πάντα για να μου το δείξει! Που με νοιάζεται όσο δε φαντάζομαι. Που ζει για την οικογένειά της. Που έχει τόσο κόσμο να φροντίσει και τόσες δικές της σκοτούρες, κι όμως δε λυγίζει. Όπως της δίνεις δύναμη κάθε φορά, συνέχισε να της δίνεις και τώρα, Σε παρακαλώ…
Έχε καλά τον μπαμπάκα μου, τον μπαμπά μου, που όλοι θα ζήλευαν αν τον είχαν. Βοήθα τον σε παρακαλώ να είναι το στήριγμα αυτής της οικογένειας. Να τα βγάζει πέρα με όλους και όλα, και να καταλήγει πάντα στο τέλος της μέρας με εκείνο το ωραίο χαμόγελο1 Ναι, ναι, δε ζητάω κάτι διαφορετικό, αυτά που προσφέρεις κάθε μέρα, αυτά να του προσφέρεις. Να συνεχίσει να είναι ο καλύτερος μπαμπάς και να συνεχίσει να αγαπάει τόσο πολύ τη γυναίκα του! Να τον έχεις καλά, γιατί μου το ζητάει, ζητάει να προσεύχομαι γι’ αυτόν, εντάξει;

Τον αδερφό μου, Σε παρακαλώ, μην τον αφήνεις απ’ έξω. Λίγο μυαλουδάκι ακόμη και θα είναι υπέροχος. Μην του πάρεις πίσω αυτά τα τόσα ταλέντα που του έχεις δώσει…Έχε τον καλά, γιατί σημαίνει τόσα για μένα. Βοήθα τον στην μικρή ως τώρα ζωούλα του να είναι ο ίδιος καλά και αυτό να αντανακλάται σε όσους επιλέγει να έχει δίπλα του. Στέλνε του σημάδια, σημάδια για να ωριμάσει. Μάθε του να απολαμβάνει τα μικρά. Έχε τον καλά σε παρακαλώ, γιατί μπορεί να είναι και ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου κι απλά να μην το έχω νιώσει στο έπακρο ακόμη.
Και την αδερφούλα μου Θεέ μου, σε παρακαλώ…Αυτή κι αν είναι πιο σημαντική απ’ όσο θα ‘χω φανταστεί…Ομόρφυνε τη ζωή της Θεέ μου, κάνε την να μη μετανιώνει για τίποτα, να είναι ευτυχισμένη όσα λεπτά, ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια γίνεται. Θα μπορούσες; Να της δίνεις αφορμές να χαμογελάει συνεχώς; Θέλω να είναι καλά, και στο ζητάω γιατί νιώθω λίγο ότι έχουμε απομακρυνθεί. Δε φταίει κανείς, βασικά εσύ ξέρεις ποιος φταίει. Οπότε γι’ αυτό το λόγο είναι πάρα πολύ σημαντικό για μένα να την προστατεύεις! Γιατί δεν μπορώ να κάνω πολλά και ξέρω ότι αν πάθει κάτι, εγώ θα…θα αλλάξω…
Τα ξαδέρφια Θεούλη μου, τα ξαδέρφια ποτέ μην τα ξεχάσεις, καλά; Εδώ κι αν Σε χρειαζόμαστε, που δεν είμαστε όλοι μαζί, που ο καθένας τραβά το δρόμο του. Βοήθα τους όλους, Σε χρειάζονται, Σε ψάχνουν, Σε έχουν ανάγκη. 
Και τους θείους και τις θείες, δώσε τους κουράγιο, αντοχή και κυρίως ελπίδα! Να μην στενοχωριούνται ποτέ! Να βλέπουν παντού ήλιο, όχι σύννεφα.
Την αγαπημένη φίλη Θεέ μου, αυτήν σε παρακαλώ, μην την ξεχνάς ποτέ, ποτέ, ακόμα κι αν την ξεχάσω εγώ, ακόμα κι αν με ξεχάσει εκείνη. Έχει γαντζωθεί τόσο ταιριαστά στη μπερδεμένη ζωή μου, που πλέον προσεύχομαι και για όλους αυτούς που δεν έχουν μια τέτοια φίλη σαν τη δική μου. Έχε καλά αυτήν και την οικογένειά της, γέμιζέ τους με αγαθά, για να μην ξεχνάν κι αυτοί πόσο μεγάλος είσαι. Σε παρακαλώ, έχε την καλά, γιατί το αξίζει. Ίσως περισσότερο από οποιονδήποτε μου έρχεται τώρα στο μυαλό.
Και τον κολλητό. Ούτε αυτόν μην τον ξεχνάς. Γιατί…γιατί είναι κάτι διαφορετικό. Γιατί μου έχει σταθεί τόσο πολύ, και γιατί η ζωή μου είναι πολύ όμορφη όταν είναι κι αυτός εκεί, το νιώθω. Συνέχισε σε παρακαλώ να τον προικίζεις, να τον γεμίζεις εμπειρίες και γνώσεις. Κάνε τον απλώς να Σε αναζητά λίγο παραπάνω, γιατί τον βλέπεις, ψάχνει, αλλά δεν ξέρει ότι ψάχνει Εσένα. Μην αλλάξεις τη σχέση μας, έχουμε κάτι πολύ όμορφο, ας μην το μπερδέψουμε…
Θεέ μου, βοήθα σε παρακαλώ και όλους τους άλλους φίλους και φίλες που έχω στη ζωή μου. Μπορεί να μην έχουν τόσο σημαντική θέση, αλλά και πάλι, την κάνουν ομορφότερη. Και αξίζουν κι αυτοί ακόμα έναν να προσεύχεται γι’ αυτούς…
Τους παππούδες και τις γιαγιάδες μου…Αυτοί ίσως και να χρειάζονται τις προσευχές μας περισσότερο. Θεέ μου, ο παππούς είναι καλά εκεί; Το ξέρω ότι είναι, απλά θέλω να με διαβεβαιώνεις. Γιατί εδώ κάτω βλέπεις, μας λείπει αβάσταχτα. Δεν ήθελα να φύγει, κανείς δεν ήθελε, και φυσικά αναρωτιέμαι γιατί να έπρεπε; Αλλά αυτό είναι στα δικά σου λημέρια, δεν έχω δικαίωμα να μπω. Γι’ αυτό απλώς ζητάω και πάλι, άφηνέ τον να μας βοηθάει κι αυτός από ψηλά, εντάξει; Το ξέρω ότι τον αγαπάς κι Εσύ. Θέλω να ‘ναι καλά, να μπορώ να μιλώ μαζί του, όπως έκανα χρόνια τώρα, και θέλω και να ξέρω ότι με ακούει! Θέλω να τον αφήνεις να μπαίνει πιο συχνά στα όνειρά μου, γιατί μου λείπει πάρα πολύ! Θέλω να τον θυμάμαι όσο γίνεται περισσότερο.
Και φυσικά να βοηθάς άλλο τόσο τη γιαγιά που…τον αγάπησε πιο πολύ απ’ όλους μας. Δώσε της δύναμη Θεέ μου, Σε παρακαλώ, τη χρειάζεται, Σε χρειάζεται πιο πολύ από κάθε άλλη φορά. Ο άνθρωπός της έφυγε, και κανείς δεν μπορεί να την καταλάβει ακριβώς. Και εννοείται πως ό,τι κι αν κάνει, όπως κι αν απασχολείται, ο παππούς θα ‘ναι πάντα στη θύμησή της. Θα της λείπει. Οπότε, δίνε της κουράγιο Θεέ μου…Και την άλλη γιαγιά Θεούλη μου, κι αυτή να τη βοηθάς εξίσου. Αυτή έχει άλλα βάσανα, το ξέρω, αλλά δεν έχει και πολλή βοήθεια. Και είναι και ευαίσθητος χαρακτήρας. Μην την ξεχνάς σε παρακαλώ, δώσε της αντοχή, σθένος και πολλές αφορμές να βλέπει λίγο πιο αισιόδοξα τη ζωή! Να αγαπά τις μικρές χαρές και να απολαμβάνει να είναι δίπλα στο σύζυγό της. Να μην χάνει το κουράγιο της.
Σε παρακαλώ Θεέ μου, γίνεται να βοηθήσεις κάπως περισσότερο τον παππού; Να του πάρεις την αρρώστια; Ή κάποια από τις αρρώστιες; Γιατί τον βλέπω να τυραννιέται αρκετά. Σαφώς υπάρχουν και χειρότερα, αλλά κι ο παππούς περνά πολλά, και μάλιστα κουράζει χωρίς να το θέλει και τη γιαγιά. Κι αν δε γίνεται να βελτιώσεις την υγεία του Θεέ μου, γίνεται τουλάχιστον να μην του πάρεις τη διάθεση και το χαμόγελό του; Θέλω να τον βλέπω χαρούμενο, όχι μόνο όταν τον επισκέπτονται τα εγγόνια του, αλλά κι όταν τον παρατηρώ κρυφά να συλλογίζεται στην καρέκλα. Μην του το κάνεις αυτό, σε παρακαλώ, ο παππούς δεν πρέπει να χάσει τη ζωντάνια του, είναι πολύ σημαντικό γι’ αυτόν, γιατί έτσι την εκπέμπει και στους γύρω του. Κι έτσι δε νιώθει πολύ αδύναμος, νιώθει λίγο πιο…ανεξάρτητος. Ας είχε την αισιοδοξία που πάντα τον χαρακτήριζε...
Και μετά Θεέ μου, είναι όλοι αυτοί που έχουν μπει στη ζωούλα μου και έχουν κάτσει λίγο ή πολύ, που μπορεί να με έχουν επηρεάσει, να με έχουν διδάξει ή να με έχουν απογοητεύσει. Να στάθηκαν ως πρότυπο, να είναι μια απλή καλή παρέα, να χρειάζονται τη δική μου στήριξη, να με ευεργετούν ασταμάτητα, να με αγαπάν αθόρυβα, να έχουν ανάγκη από την προσευχούλα μου ή να έχουν προβλήματα. Όλοι αυτοί Θεέ μου, έχουν κι άλλο κόσμο που τους βάζει στην προσευχή τους και εύχεται πιο ουσιαστικά πράγματα για χάρη τους. Όμως κι εγώ, όπως και να ’χει, θέλω να τους έχεις καλά, να τους δίνεις μια όμορφη ζωή, όπως δίνεις σε μένα, να τους βοηθάς, γιατί αξίζουν, γιατί μπήκαν στη δική μου ζωή και την άλλαξαν, την διαμόρφωσαν έστω και λίγο, οπότε αποτελούν κομμάτι της.
Κι εγώ θέλω όσα περισσότερα κομμάτια της ζωής μου γίνεται, να ζουν ευτυχισμένα. Αυτά για τώρα Θεέ μου. Σε ευχαριστώ που με άκουσες. Που είσαι πάντα εκεί, όποτε εμένα με κατακλύζουν συναισθήματα. Και συγγνώμη που ήμουν πολύ απαιτητική. Συγγνώμη που εκμεταλλεύτηκα τη μεγαλοσύνη Σου και άρχισα να ζητάω σαν 3χρονο κοριτσάκι. Όμως, πέραν του ότι δεν είμαι και πολύ μεγαλύτερη, ήθελα τόσο πολύ να σου ανοίξω την ψυχή μου και να σου πω τι θέλω. Εξάλλου, μας λένε να Σου ζητάμε. Κι εγώ ζητάω, γνωρίζοντας φυσικά πως δεν μπορείς να τα πραγματοποιείς όλα, γιατί δε γίνεται να ‘χουμε ό,τι ζητάμε. Αλλά τα ζητάω γιατί ξέρω ότι κάποια απ’ αυτά θα τα καταφέρεις. Θα μου κάνεις το χατίρι.
Εγώ απλά σε ευχαριστώ που είμαι ικανή να τα συλλογίζομαι όλα αυτά, να ξέρω τι έχω, τι θέλω, να ξέρω πως όλα πηγάζουν από Σένα και πως δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορείς να πραγματοποιήσεις. Σε ευχαριστώ που μου δίνεις τη δυνατότητα να έχω τόσο όμορφα αισθήματα για τους ανθρώπους της ζωής μου και να προσεύχομαι γι’ αυτούς… 
 Υ.Γ. (1) Αγαπητέ αναγνώστη, σε παρακαλώ και σένα, μην προσπαθήσεις να κάνεις συνειρμούς και να ταιριάξεις γεγονότα και σχέσεις, βασιζόμενος στο ότι ίσως με γνωρίζεις. Δεν είναι πάντα έτσι όπως φαίνονται…
Υ.Γ. (2) Κάποια απ’ τα τραγούδια που σου έλεγα. Άκουσέ τα και πες μου μετά με τι σε γέμισαν εσένα…




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου