Προετοιμασία 7ης Δεκεμβρίου

Προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα

Κυριακή σήμερα και κάθε Κυριακή με τη θεία Λειτουργία η ζωή έχει άλλο χρώμα να το πω, ρυθμό να το πω, λάμψη θα έλεγα καλύτερα.

Είναι η ευλογία από τη Θεία Λατρεία και το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

Ακόμη και ο ήλιος βγήκε για λίγο δειλά κάποια στιγμή όταν βγαίναμε από το ναό. Λένε πως ακόμη και η πιο βροχερή και μουντή μέρα όταν είναι μέρα Κυριακή είναι φωτεινή. Έτσι ήταν και σήμερα.

Έπεσε στα χέρια μου σήμερα μια χριστουγεννιάτικη ιστορία από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας.  

     Προετοιμασία 7ης Δεκεμβρίου       

Τα Χριστούγεννα του Οσμάν πασά

Βρισκόμαστε στα 1814 στην Κρήτη. Ο Χατζή-Οσμάν πασάς καλεί τον ηγούμενο της Μονής Ασωμάτων, στην έδρα του, στο Ρέθυμνο. Έφτασε μεσημέρι.. τον έβαλαν στο μουσαφίρ οντά. Σε λίγο μπαίνει ο πασάς και τον κοιτάζει με βλέμμα αγριωπό.

- Πεινάς, παπά; Έλα κοντά μου. ο ηγούμενος αναθάρρησε.

- Εμείς, πασά μου, σήμερα έχουμε παραμονή Χριστουγέννων και νηστεύουμε και το λάδι, δεν πεινάω. 

   Ο πασάς τον έσπρωξε στο διπλανό μικρό δωμάτιο. Εκεί βρήκε τραπέζι στρωμένο με εκλεκτά νηστίσιμα… «τι είναι τούτα;» σκέφτηκε. Κι άρχισε κάτι να τρώει.

Ύστερα ο πασάς τον κάλεσε πάλι στην αίθουσα και του είπε:

- Έχω στο χαρέμι μου μια χριστιανή και θέλει τώρα τα Χριστούγεννά σας να φάει το χριστιανικό φαγητό που τρώτε εσείς, και πρέπει να το ετοιμάσει αυτό παπάς με Λειτουργία. Ο ηγούμενος ανατρίχιασε.

- Πως είναι δυνατόν, πασά μου, να γίνει εδώ Θεία Λειτουργία;… χρειάζεται ιδιαίτερος τόπος, ιερά άμφια, σκεύη.

- Κατέβα στο υπόγειο και θα βρεις ότι σου χρειάζεται…

Το σεράι είχε πολλά θολωτά υπόγεια. Ένα από αυτά ήταν διαμορφωμένο σε ναό. Ένα σεντόνι χώριζε το δωμάτιο στα δύο. Σήκωσε το σεντόνι ο ηγούμενος. Μπροστά του πρόβαλε ένα τέλειο Θυσιαστήριο με νω

πό πρόσφορο και νάμα… Ο πασάς τον πλησίασε και του είπε στα ελληνικά:

- Να σηκωθείς δύο ώρες πριν φέξει, να ετοιμάσεις το φαγητό της δούλης μου, μην μας πάρουν είδηση οι Τούρκοι.

Κατέβηκε ο παπάς την ορισμένη ώρα κι άρχισε να ψάλλει τον Όρθρο. Στις Καταβασίες μια φωνή μελωδική άρχισε να ψάλλει: «Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε…». Γυρίζει το κεφάλι και βλέπει με έκπληξη κι αγανάκτηση τον πασά να ψάλλει. «Μπορεί να είναι γιός εξωμότη», σκέφτηκε.  «Ίσως και πάλι εκχριστιανιστεί». Την ώρα της Θ. Κοινωνίας, όμως, ο πασάς πλησίασε και ζήτησε να κοινωνήσει.

- Αυτό που ζητάς, πασά, δεν θα γίνει ποτέ!

Ο πασάς επέμενε. Ο ιερέας του Θεού όμως είχε πάρει την απόφασή του: «καλύτερος θάνατος από τη βεβήλωση». Τότε αφαιρεί ο πασάς το σαρίκι του. Πλούσια μαλλιά χύθηκαν στους ώμους του. Από τον κόλπο του βγάζει το πιστοποιητικό με την υπογραφή του Οικουμενικού Πατριάρχη.

Ο Χατζή Οσμάν πασάς ήταν ο πρωτοσύγκελος Βασίλειος, που είχε σταλεί να γλιτώσει τους χριστιανούς από τη μανία των Γενιτσάρων.