Προετοιμασία 4ης Δεκεμβρίου

Προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014 σήμερα και σκέφτομαι πως πρέπει να αρχίσουμε να στολίζουμε χριστουγεννιάτικα τα σπίτια, τα σχολεία, τους δρόμους, τα καταστήματα.

Στο σχολείο μας στολίσαμε το δένδρο και μύρισε θαρρείς Χριστούγεννα.

Άκουσα πως λόγω κρίσης δεν στολίζουν όπως παλιά. Δεν ξέρω αν φταίει η κρίση ή μιζέρια που φέρνει η κρίση. Και την μεν κρίση δεν την ελέγχουμε άμεσα εμείς, τη μιζέρια όμως την επιλέγουμε.

Ας σηκωθούμε να βγάλουμε τα στολίδια μας, να στολίσουμε με κέφι ό,τι μας βρίσκεται. ξεφυλλίζοντας τα χριστουγεννιάτικα περιοδικά μου έπεσα πάνω σε ένα άρθρο από ένα παλιό τεύχος του μαθητικού περιοδικού Προς τη Νίκη.

Το μεταφέρω στην αγάπη σας.

Προετοιμασία 4ης Δεκεμβρίου

Γιατί στολίζουμε;

- Για να γιορτάσουμε.

- Για την επίδειξη του πλούτου του πλουτισμένου κόσμου.

- Από ανταγωνισμό.

- Για να καλύψουμε τη μίζερη πραγματικότητα.

- Για να ξοδεύουμε χρόνο και χρήμα.

- Για να ξεχάσουμε την αλήθεια.

- Για να χαίρονται τα παιδιά, λένε οι μεγάλοι…

Θα μπορούσα να διαλέξω περισσότερες από μια από τις παραπάνω απαντήσεις.

Όποια και να είναι η αληθινή δεν με πειράζει, μπορώ να κάνω και χωρίς στολίδια, αλλά τα προτιμώ, ακόμη κι αν έρχονται μονταρισμένα από χέρια μη χριστιανικά, κάποτε άτεχνα, φτηνά, πληθωρικά αλλά γιορταστικά. Τα προτιμώ από την παγωμένη σκοτεινιά μιας καρδιάς, που δεν έχει δικό της μερτικό στο όνειρο, που δεν γιορτάζει.

Χριστούγεννα!

Ο Χριστός το ξέρω γεννήθηκε στης γης τον κρύο, λερωμένο σταύλο.

Το άγγελμα όμως στους λίγους ταπεινούς βοσκούς το ‘φερε απ’ τον ουρανό ολόλαμπρη αγγελική στρατιά, λουσμένη στο φως, με ουράνιους ύμνους.

Ακόμη στόλισε τον ουρανό, που σκέπαζε το σπήλαιο με το Θείο Βρέφος, περίλαμπρο πρωτόφαντο άστρο για να καλέσει τους σοφούς της γης να βρουν το βασιλιά του κόσμου.

Ύστερα οι Μάγοι φέραν στο Χριστό δώρα χρυσά, μύρα πολύτιμα, βασιλικά.

Γι αυτό δεν είναι αταίριαστα νε τα Χριστούγεννα τα φώτα, τα δώρα, τα χρυσά στολίδια, αν μπαίνουν δίπλα στα ανεκτίμητα τα’ αληθινά.

Ύστερα κάθε παιδί που άκουσε την ιερή ιστορία έπλασε μια εικόνα δική του, ωραία μεγάλη και τη γέμισε φως και λουλούδια.

Κάθε παιδί μένει θαμπωμένο μπροστά στη λάμψη της γιορτής κι αντιφεγγίζει η ματιά του τη χαρά και το όνειρο το πιο γλυκό των Χριστουγέννων. Ας μην μπορεί να το πει μα νιώθει την ανείπωτη στοργή της θεϊκής αγάπης.

Χριστούγεννα, νύχτα βαθειά, που τη λαμπρή αυγή ετοιμάζει και που

«στολίδια ατίμητα ταιριάζει.

Κι αρχίζει και με τέχνην αραδιάζει

στ’ ακρόκλωνα –για του Χριστού τη χάρη-

σειρά σειρά μαργαριτάρι»!

Γι αυτό στολίζουμε κι εμείς, για του Χριστού τη χάρη, για τη χαρά και τόνειρο που κρύψανε βαθιά τα παιδικά μας μάτια.

Για να γιορτάσουμε,

να χαρούμε,

να ονειρευτούμε πάλι σαν παιδιά…

«για τις αυγές της πίστης,

χρυσαυγές του κόσμου»,

που φέρνουν τα Χριστούγεννα εντός μου.