ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ - ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

       Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014      

     Σήμερα είναι η τελευταία μέρα των Χριστουγέννων, αφού στην Εκκλησία μας έγινε η απόδοση της γιορτής. Ψάλλαμε για τελευταία φορά φέτος το "Χριστός γεννᾶται δοξάσατε..."

     Ετοιμαζόμαστε πλέον για την γιορτή της Περιτομής του Κυρίου, της αρχής του νέου έτους και του Μεγάλου Βασιλείου.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς σήμερα, να τα πούμε;

κάνετε κλίκ στον παρακάτω σύνδεσμο

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά

      Από αύριο θα αρχίσω μια σειρά αναρτήσεων για γνωριμία με τον Άγιο Βασίλειο.

Για σήμερα προλαβαίνουμε να στείλουμε γράμμα στον Άγιο Βασίλειο. Τι να του γράψουμε; Μου άρεσε το γράμμα του Βασίλη από το διαμέρισμα 3Γ. Είναι από το τεύχος του Ιανουαρίου 2015 του αγαπημένου περιοδικού μας του Προς τη Νίκη.

Ας το στείλουμε κι εμείς!...

Ἅγιε Βασίλειε

Εἶμαι ὁ Βασίλης πού μένει στό διαμέρισμα 3Γ. Θά τό ξέρεις ὅτι μεγάλωσα καί τώρα πηγαίνω στή Γ’ Λυκείου. Ἔχω χρόνια νά σοῦ γράψω, ἀλλά νομίζω ὅτι μάθαινες τά νέα μου. Φέτος σκέφτηκα νά σοῦ γράψω γιά ἄλλη μιά φορά ὅπως τότε πού ἤμουν μικρός. Θέλω νά μάθεις ἀπό μένα τά νέα μου.

Θυμᾶσαι; Σοῦ ἔγραφα κάθε χρόνο. Ἀπό πολύ καιρό πρίν χαιρόμουνα μέ τη σκέψη ὅτι θά σοῦ γράψω. Ἔξυνα καλά τό πιό καλό μου μολύβι, ζητοῦσα ἀπό τήν ἀδελφή μου, πού ἔκανε συλλογή,  τό πιό ὄμορφο χαρτί της καί καθόμουνα ἀπό νωρίς τό ἀπόγευμα μετά τά Χριστούγεννα καί ἔγραφα. Ἔσβηνα, ἔγραφα μέχρι πού κατατσαλάκωνα τήν κόλα. Δέ μέ ἔνοιαζε. Ἤθελα νά εἶναι πολύ καλό τό γράμμα. Μοῦ ἔλεγαν, πώς ἄν ἤμουν καλό παιδί ὅλο τό χρόνο, θά μοῦ ἔφερνες δῶρα. Τότε πίστευα ὅτι ἤμουν καλό παιδί, ἀλλά ἄν ἐσύ εἶχες ἀντίθετη γνώμη ἔπρεπε νά σέ πείσω. Τό γράμμα ἦταν ἡ τελευταία μου εὐκαιρία. Τρεῖς μέρες τό ἔγραφα, κρυφά ἀπό τούς ἄλλους. Δέν ἤθελα κανείς νά ξέρει τί σοῦ λέω. Καί κατά ἕνα παράδοξο τρόπο κανείς ἀπό τό σπίτι δέν μέ πλησίαζε ὅταν ἤμουν σκυμμένος πάνω στό χαρτί.

Τά χρόνια περνοῦσαν καί κάποια χρονιά ἡ μεγάλη μου ἀδελφή εἶχε θυμώσει μαζί μου τό βράδυ τῶν Χριστουγέννων. Τήν ἄλλη μέρα, ὅταν μέ εἶδε νά γράφω, μοῦ εἶπε τήν ἀλήθεια. Δέν ὑπάρχεις. Δέν ἔρχεσαι, δέν φέρνεις δῶρα. ἡ μαμά κι ὁ μπαμπάς διάβαζαν τά γράμματά μου καί ἔφερναν τά δῶρα. Κι ἐσύ ἤσουν καί εἶσαι μόνο στήν ἐκκλησία σου, τίποτα ἄλλο.

Ὁ κόσμος ὅλος γκρεμίστηκε γύρω μου. Ἔκλαιγα γοερά. Δέν ὑπάρχει Ἁη Βασίλης;  Δέν φέρνει δῶρα; Δέν διαβάζει τά γράμματά μου; Καί τώρα; Πῶς θά ζήσω χωρίς τόν Αϊ Βασίλη; Ἔνιωσα κάτι νά σπάει στήν καρδιά μου.

Ἀπό μικρό παιδάκι σ’ ἀγαποῦσα καί περίμενα μέ λαχτάρα τήν Πρωτοχρονιά. Ἤθελα νά ἔρθεις καί νά μοῦ φέρεις δῶρα. Μά πιό πολύ ἤθελα νά ἔρθει ἡ γιορτή σου γιά νά ἔρθει κι ἡ δική μου γιορτή.

Ἅγιέ μου, γιορτάζουμε μαζί.  Αὐτό ἦταν πάντα ἡ αἰτία νά γίνεται πανηγύρι στό σπίτι τήν πρωτοχρονιά. Μά ἡ καρδιά μου ἦταν πονεμένη, μέχρι πού ἔμαθα ὅτι ὄχι μόνο ὑπάρχεις ἀλλά καί δίνεις δῶρα. Στό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στό σχολεῖο ἔμαθα πάρα πολλά γιά σένα.

Ἔμαθα πόσο σπουδαῖος ἐπιστήμονας εἶσαι. Τί μεγάλη μορφή τῆς Ἐκκλησίας. Τό πρότυπο χριστιανοῦ καί ἱερωμένου. Ἔμαθα κυρίως γιά τά κείμενα πού μᾶς ἄφησες ἀλλά καί τή φιλανθρωπία πού ἄσκησες. Δέν ἀρνιόσουνα σέ κανένα. Ὅ,τι εἶχες τό ἔδινες. Καί τό δίνεις ἀκόμη. Τώρα μάλιστα δίνεις ἀκόμη περισσότερα ἀπό ἐκεῖ στόν οὐρανό πού βρίσκεσαι.

Ἅγιέ μου, ἀπόψε, σοῦ γράφω καί πάλι.

Ἦρθε ἡ ὥρα νά σοῦ ζητήσω σάν τότε πού ἤμουν μικρό παιδί.

Εἶμαι στήν Γ Λυκείου καί ετοιμάζομαι γιά τις ἐξετάσεις.

Θά ἤθελα νά σοῦ ζητήσω νά μοῦ φέρεις…

…χρόνο γιά νά ἔχει πιό πολλές ὧρες τό 24ωρο,

…αἰσιοδοξία ὅταν ὅλα γύρω μου εἶναι μαῦρα,

…μυαλό καθαρό νά καταλαβαίνει καί νά συγκρατεῖ αὐτά πού διαβάζω,

…νά εἶμαι ἐντάξει σέ ὅλες τίς ὑποχρεώσεις μου καί νά μπορῶ νά χαλαρώνω γιά λίγο,

…τήν ἐπιτυχία στή σχολή πού ὀνειρεύομαι.

Γιά ἕναν Ἅγιο σάν καί σένα αὐτά δέν εἶναι δύσκολα. Μά δέ σοῦ ζητῶ τίποτα ἀπό τά προηγούμενα. Ἕνα μόνο μοῦ φτάνει. Νά σέ έχω μαζί μου ὅλο τό χρόνο γιά νά μᾶς φέρεις τή Χάρη τοῦ Θεοῦ. Τότε νομίζω ὅτι θά ἔχω τά πάντα. Κυρίως αὐτά πού δέ σκέφτηκα νά ζητήσω.

Σέ παρακαλῶ Ἅγιε Βασίλειε πρέσβευε γιά μένα στόν Κύριο.

Ὁ Βασίλης ἀπό τό διαμέρισμα 3Γ

Υ. Γ.  Δέν θά σέ περιμένω στό σπίτι. Θά ἔρθω νά σέ βρῶ στό δικό σου. Στό Ναό σου. Θά τά ποῦμε Ἅγιε. Νά μέ περιμένεις.

Ὁ ἴδιος